صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

182 Pœnæ improborum erunt æternæ.

183 Beatos in ftatu gloriæ fe mutuo agnituros effe, nec ratione nec facris Scripturis refragatur.

184 Ex Evangeliftarum et Apoftolorum fcriptis minime patet qui in hiftoriolis fuis fervari dicuntur eos ideo vitam æternam confe

cuturos.

185 Chriftus vera dæmonia ejccit.

186 Oraculcrum refponfa antiquitus reddita non a facerdotum præftigiis aut humano quolibet artificio, fed a dæmonum quos Deus Ethnicos illudere paffus eft malignitate.

187 Diaconi non ad civile tantum, fed ad facrum etiam munus initio funt conftituti.

188 Bona Chriftianorum non funt omnibus communia.

189 Nec peccavit Chriftus, nec peccare potuit.

190 Non ncceffitate quadam impulfus, fed confilio fuo obfecutus Judas, Chriftum in pontificum manus tradidit.

191 Particularis providentiæ doctrina cum ratione et facris Scripturis

confonat.

192 Præcepta de charitate inimicorum quæ in facris libris traduntur, naturæ hominum apte conveniunt.

193 Licet fub novo fœdere Chriftianis fanguine vesci. 194 Epiftola ad Hebræos a Paulo fcripta eft.

195 Mons Ebal fuit, in quo Ifraelitæ a Deo juffi funt aram extruere poftquam Jordanem tranfiiffent.

196 Judæi recte recufarunt ne Samaritani templum Dei fecum ædifi

carent.

197 Apofloli omnes intellexerunt linguas Sancti Spiritus afflatu.

198 Chrifti bene merita afficiunt poenitentes et probos, non impœnitentes et reprobos.

199 Præcepta Evangelii quæ ad mores fpectant tendunt ad humanam felicitatem promovendam.

200 Chriftus in mundum venit ut homines non folum doceret, fed redimcret.

Thefe Queftions may be fufficient to give the Reader fome notion of the Subjects which have of late engaged the attention of the Difputants in the Divinity Schools at Cambridge. I will afford him an opportunity of contrafting our labours with thofe of our Predeceffors, without taking upon me to determine whether we fhall derive credit or difhonour from the comparison. If he should think that we have in fome inftances a more enJarged view of the Chriftian fyftem, and more liberal notions concerning the manner in which diffentients from our particular mode of faith and worship ought to be treated than they had, I will take the liberty to fay, that there is room for improvement in both thefe points.

In 1634 were published at Cambridge-

Determinationes

Quæftionum quarundam Theologicarum, in Academia Canta-
brigienfi publicè difputatarum-by Doctor DAVENANT, then
Bishop of Salisbury, and formerly Lady Margaret's Profeffor
of Divinity.

INDEX

QUESTIONUM.

QUEST.

[ocr errors]

ONCUPISCENTIA in renatis eft peccatum.
2. Papiftarum preces pro defunctis funt inanes.

[ocr errors]

3 Verè credentes certi effe poffunt de fua falute.

4 Nulla eft temporalis Papæ poteftas fuper reges in ordine ad bonum
fpirituale.

Infallibilis determinatio fidei non eft annexa cathedræ Papali.

6 Cæca Jefuitarum obedientia eft illicita.

7 Non licet Protestanti falva confcientia miffæ intereffe.

8 Opera pœnalia non funt divinæ juftitiæ fatisfactoria.

9 Non datur liberum arbitrium in non renatis, ad bonum fpirituale.
10 Opera renatorum labe peccati funt inquinata.

II Civilis jurifdictio jure conceditur perfonis ecclefiafticis.

12 Renuente magiftratu, non licet populo reformationem ecclefiæ

moliri.

13 Missa pontificia non eft facrificium propitiatorium pro vivis et mor-
tuis.

14 Antiqui Patres non meruerunt Chrifti incarnationem, nec aliquas
ejus circumftantias.

15 Tota poteftas facerdotum eft fpiritualis.

16 Pronitas ad malum non fluit ex principiis integræ naturæ.

17 Jefuitici pontificii non poffunt effe boni fubditi.

18 Cultus religiofus creaturæ eft idololatria.

19 Rex in regno fuo eft minor folo Deo.

20 Ecclefia Anglicana juftiffime obligat ad ceremonias.
21 Ecclefia Romana eft apoftatica.

22 Decretum non tollit libertatem.

23 Sacramenta non conferunt gratiam ex opere operato.
24 In effentia divina nec aliud nec accidens.

25 Præfcientia divina non erat caufa lapfus humani.
26 Subjectum divinæ prædeftinationis eft homo lapfus.
27 Papiftæ tenentur intereffe facris Proteftantium.
28 Papæ jurifdictio non eft univerfalis.

29 Fides implicita non eft falutifera.

30 Dominium temporale non fundatur in gratia.
31 Omne peccatum eft fua natura mortiferum.

32 Confilia quæ vocantur Evangelica, habent quandoque vim præ-

cepti.

33 Remiffa

33 Remiffa culpa remittitur poena.

34 Nemo poteft de congruo mereri primam gratiam divinam. 35 Ecclefia invifibilis non eft Idea Platonica.

36 Chrifti victima fola vere expiatoria.

37 Fides juftificans eft fiducia in Chriftum mediatorem. 38 Fides juftificans non poteft a charitate disjungi.

39 Laici non funt arcendi a lectione Scripturarum.

40 Superbia fuit primum peccatum Angelorum.

41 Publica Religionis exercitia funt lingua vulgari peragenda. 42 Diverfitas graduum in miniftris Evangelicis, verbo Dei non repugnat.

43 Cœlibatus non eft neceffario facris ordinibus annexus.

44 Sancti non funt invocandi.

45 Ignorantia non excufat peccatum.

46 Sancta ecclefia Catholica quam credimus, ex folis conftat electis. 47 Nec Petrus nec Pontifex Romanus conftitutus fuit a Chrifto ecclefiæ

totius monarcha.

48 Cenfura ecclefiaftica non tollit vincula officiorum.

49

Non datur omnibus auxilium fufficiens ad falutem. 50 Ecclefia Romana injuste calicem Laicis ademit.

Doctor TUCKNEY was elected Regius Profeffor of Divinity in the University of Cambridge in 1655; his Prælectiones Theologica, necnon Determinationes Quæftionum variarum infignium in Scholis Academicis Cantabrigienfibus babitewere published at Amfterdam in 1679.

[ocr errors]

QUESTIONES DETERMINAT Æ.

AGISTRATUM

MA

gerere non repugnat Chrifti inftitutis. 2 Humana Chrifti natura non eft ex unione hypoftatica Divinarum proprietatum particeps.

3 Religio non eft vi et armis propaganda. 4 Infallibilitas nulli competit creaturæ. 5 Electio eft prorfus gratuita.

6 Omne peccatum eft fua natura mortale.

7 Ad minifterium ecclefiæ fufcipiendum ordinarie requiritur legitima

vocatio.

8 Chriftiano licet ex intuitu mercedis operari.

9 Meritum Papifticum ex S. Scriptura non probatur. 10 Purgatorium Papifticum eft fictitium.

11 Pœnæ propter peccatum æternæ non funt iniquæ.
12 Tuxowanuxia nec ratione fundatur nec Scriptura.
13
Peccata præterita et futura non fimul remittuntur.
14 Fraudes quæ vocantur piæ funt illicitæ.

15 Nullus affenfus conftituit rationem fidei juftificantis.

16 Ad redemptionis noftræ Aurgo tam activa quam paffiva Chrifti fpectat

obedientia.

17 Deus reputat pro juftis non nifi reverà juftos.

18 Rectitudo primi parentis non fuit donum fupernaturale.

19 Beati in ftatu gloriæ fe mutuo funt agnituri.

20 Autopona non eft licita.

21 Vere fideles certi effe poffunt de falute.

22 Credentes tenentur ad obedientiam legis.

23 Dominium temporale non fundatur in gratia.

24 Cognitio fana neceffario credendorum eft pars religionis effentialis. 25 Regnum Chrifti perfonale in terris non eft expectandum.

26 Miniftris conjugium non eft interdicendum.

27 Intellectus vi fola nativi luminis non percipit falutariter doctrinam Evangelii.

28 Fides juft.ficans a bonis operibus fejungi nequit.

29 Præcepta Evangelica de vita inftituenda funt rectæ rationi confen

tanea.

30 Renati in hac vita non poffunt perfecte legem Dei adimplere.

31 Externus judex infallibilis in controverfiis fidei, nec datur, nec requiritur in ecclefia.

32 Bona opera funt neceffaria ad falutem.

33 Concupifcentia in renatis eft peccatum.

34 Quintum Danielis imperium non reftat adhuc expectandum.

35 Interna Dei illuminatio non tollit ufum neceffarium ministerii Evangelici.

36 Officia ecclefiaftica funt lingua vulgo nota celebranda.

37 Verbum Dei externum eft ordinarium medium converfionis ad falutem.

38 Indulgentiæ pontificiæ non nituntur verbo divino.

39 Chriftus eft Patri quos.

40 Status in quo homo nec juftus fit nec injuftus non datur.

41 Jacobi fententia de juftificatione non eft adverfaria Paulinæ.

42 Ufura legitima non eft illicita.

43 Sacrificia fub et ante Mofaicam economiam typi fuerunt Jefu Chrifti. 44 Divortium matrimoniale non folvit vinculum.

45 Culpa remiffa non retinetur poena.

46 Non licet gladio animadvertere in hæreticos.
47 Promulgatio eft de effentia legis divinæ.
48 Principes nulli terreno foro funt obnoxii.

49 Externa fidei profeffio dat jus ad facramenta.

50 Lectio S. Scripturæ non eft interdicenda Laicis.

51 Characteres Antichrifti in Scriptura expreffi præcipue conveniunt pontifici Romano.

52 Satisfactio Chrifti pro peccatis eft congrua juftitiæ et gratiæ divinæ.

I once intended to have digefted the whole of Theology into a connected feries of propofitions, with references to fuch Authors, ancient and modern, as had treated the affirmative and negative fide of each, with the greatest clearness and precifion.

The mere enunciation of a propofition conveys a degree of useful knowledge; and the various queftions which fuggeft themfelves on every important fubject in Divinity might be stated with fuch precision, and made fo to depend on each other, that they would comprehend in a fhort compafs the marrow of many a bulky System, and would at the fame time give fuch a regular and complete view of the whole fubject, as constitutes the chief utility of Syftematic Treatifes. I had made fome little progrefs in this work, when I was feized with a diforder, three years ago, that has rendered me unequal to the exertions which its completion would require. If any perfon fhould be induced to undertake a work of this nature, he will find his endeavours much affifted by the Aphorifmi per univerfam Theologiam Breviores, of Cocceius, and by his Aphorifms contra Socinianos et contra Pontificios, by the Syllabus Quæftionum præcipuarum, quæ inter Socinianos reliquosque Ecclefie reformata, fimul ac Pontificia Theologos ventilantur, published in B.fhop Barlow's Remains; by a finall tract intitled Queftiones præcipua, exque nude propofita, de Univerfa Doctrina Chriftianorum, Bremæ 1617; by the Summa Theologica of Thomas Aquinas; for notwithstanding the ridicule which ufually, in these days, attends the mere mention of the Angelic Doctor, I will venture to affirm, that in that work there are, mixed indeed with many difficult fubtleties and perverfe interpretations of the Scripture, not a few Theological queftions of great moment ftated with clearnefs and judgment; by Doddridge's Lectures; by the Thefes Theologica of Voffius, and of Le Blanc; by the Syntagma Thefium in Academia Salmurienfi difputatarum; by the Works of Epifcopius, Limborch, Turretin, Curcellæus, Buddeus, Calvin, Arminius, Beckius; and by our English Divines, of whom it may be faid in general, that they have illuftrated particular doctrines of Chriftianity with more ftrength of argument, and perfpicuity of language, than are to be met with in the writings of the Divines of any other nation.

THE

« السابقةمتابعة »