709

Defendit, multofque palus Laurentia, filva
Paftus arundinea, poftquam inter retia ventum eft,
Subftitit, infremuitque ferox, et inhorruit armos.
Nec quoiquam irafci propiufve accedere virtus :
Sed jaculis tutifque procul clamoribus instant.
Haud aliter, juftae quibus eft Mezentius irae.
Non ulli eft animus ftricto concurrere ferro;
Miffilibus longe, et vafto clamore laceffunt.
Ille autem inpavidus partes cunctatur in omnis,
Dentibus infrendens, et tergo decutit haftas..
Venerat antiquis Corythi de finibus Acron,
Grajus homo; infectos linquens profugus hymenaeos:
Hunc ubi mifcentem longe media agmina vidit,
Purpureum pennis et pactae conjugis oftro :
Inpaftus ftabula alta leo ceu faepe peragrans,
Suadit enim vefana fames; fi forte fugacem
Confpexit capream, aut furgentem in cornua cervum ;
Gaudit hians inmane, comafque adrexit, et haeret
Vifceribus fuper incumbens: lavit inproba teter 1
Ora cruor:

Sic ruit in denfos alacer Mezentius hoftis.
Sternitur infelix Acron, et calcibus atram
Tandit humum exfpirans, infractaque tela cruentat.
Atque idem fugientem haud eft dignatus Oroden
Sternere, nec jacta caecum dare cufpide volnus:
Obvius adverfoque occurrit, feque viro vir
Contulit, haud furto melior, fed fortibus armis. 4
Tum fuper abje&tum pofito pede nixus et hafta:
Pars belli haud temnenda, viri, jacet altus Orodes.
Conclamant focii laetum Paeana fecuti:

Ille autem exfpirans : Non me, quicumque es, inulto,
Victor, nec longum laetabere: te quoque fata 740
Profpectant paria, atque eadem mox arva tenebis.
Ad quem fubridens mixta Mezentius ira;

Nunc morere. alt de me divêm pater atque hominum

rex

Viderit. hoc dicens eduxit corpore telum.

Olli dura quies oculos et ferreus urguet

Somnus; in aeternam clauduntur lumina noctem.
Caedicus Alcathoum obtruncat, Sacrator Hydafpen:
Partheniumque Rapo, et praedurum viribus Orfen:
Meflapus Cloniumque Lycaoniumque Erichaten;

Illum infrenis equi labfu tellure jacentem,

Hunc peditem pedes. Et Lycius procefferat Agis:
Quem tamen haud expers Valerus virtutis avitae
Dejicit: Authronium Salius, Saliumque Nealces,
Infignis jaculo et longe fallente fagitta.
Jam gravis aequabat luctus et mutua Mavors
Funera caedebant pariter pariterque ruebant
Victores victique: neque his fuga nota, neque illis.
Dî Jovis in tectis iram miferantur inanem
Amborum, et tantos mortalibus effe labores.
Hinc Venus, hinc contra fpectat Saturnia Juno:
Pallida Tifiphone media inter millia faevit.
At vero ingentem quatiens Mezentius haftam
Turbidus ingreditur campo: quam magnus Orion,
Quum pedes incedit medii per maxima Nerei
Stagna viam fcindens, humero fupereminet undas;
Aut fummis referens annofam montibus ornum,
Ingrediturque folo, et caput inter nubila condit:

Talis fe vaftis infert Mezentius armis.

768

Huic contra Aeneas, fpeculatus in agmine longo, Obvius ire parat. manet inperterritus ille, Hoftem magnanimum opperiens, et mole fua ftat: Atque oculis fpatium emenfus, quantum fatis haftae: Dextra mihi deus, et telum, quod miffile libro, Nunc adfint: voveo praedonis corpore raptis Indutum fpoliis ipfum te, Laufe, tropaeum Aeneae. Dixit. ftridentemque eminus haftam Injicit illa volans clipeo eft excuffa, proculque Egregium Antorem latus inter et ilia figit: Herculis Antorem comitem, qui miffus ab Argis Haeferat Euandro, atque Itala confederat urbe. Sternitur infelix alieno volnere, caelumque Adfpicit, et dulcis moriens reminifcitur Argos. Tum pius Aeneas haftam jacit: illa per orbem Aere cavum triplici, per linea terga, tribufque Tranfiit intextum tauris opus, imaque sedit Inguine; fed vires haud pertulit. Ocius enfem. Aeneas, vifo Tyrrheni fanguine laetus, Eripit à femine, et trepidanti fervidus inftat. Ingemuit cari graviter genitoris amore, Ut vidit, Laufus; lacrimaeque per ora volutae. Hic mortis durae cafum, tuaque optima facta, (Si qua fidem tanto eft operi latura vetuftas) Non equidem nec te, juvenis memorande, filebo. Ille pedem referens, et inutilis, inque ligatus Cedebat, clipeoque inimicum hafiile trahebat. Prorumpit juvenis, fefeque inmifcuit armis : Jamque adfurgentis dextra plagamque ferentis VOL. II.

Y

Aeneae

Aeneae fubiit mucronem, ipfumque morando 798
Suftinuit. focii magno clamore fequuntur;
Dum genitor gnati parma prote&us abiret:
Telaque conjiciunt, proturbantque eminus hoftem
Miffilibus. furit Aeneas, te&tufque tenet se.
Ac velut, effufa fi quando grandine nimbi
Praecipitant, omnis campis diffugit arator,
Omnis et agricola; tuta latet arce viator,
Aut amnis ripis, aut alti fornice faxi,

Dum pluit in terris; ut poffint, Sole reducto,
Exercere diem: fic obrutus undique telis
Aeneas nubem belli, dum detonet, omnem
Suftinet, et Laufum increpitat, Laufoque minatur:
Quo moriture ruis, majoraque viribus audes?
Fallit te incautum pietas tua. Nec minus ille
Exfultat demens. faevae jamque altius irae
Dardanio furgunt ductori. extremaque Laufo
Parcae fila legunt: validum namque exigit enfem
Per medium Aeneas juvenem, totumque recondit.
Tranfiit et parmam mucro, levia arma, minacis,
Et tunicam, molli mater quam neverat auro:
Inplevitque finum fanguis: tum vita per auras
Conceffit maefta ad manis, corpufque reliquit.
At vero ut voltum vidit morientis et ora,
Ora modis Anchifiades pallentia miris,
Ingemuit graviter miferans, dextramque tetendit:
Et mentem patriae ftrinxit pietatis imago.
Quid tibi nunc, miferande puer, pro laudibus iftis,
Quid pius Aeneas tanta dabit indole dignum?
Arma, quibus laetatus, habe tua: teque parentum
Manibus

Manibus et cineri, fi qua eft ea cura, remitto. 828
Hoc tamen infelix miferam folabere mortem ;
Aeneae magni dextra cadis. Increpat ultro
Cun&tantis focios, et terra fublevat ipfum,
Sanguine turpantem comtos de more capillos.
Interea genitor Tiberini ad fluminis undam

Volnera ficcabat lymphis, corpusque levabat deansing

cleansing vesting

Arboris adclinis trunco. procul aerea ramis
Dependet galea, et prato gravia arma quiefcunt.
Stant lecti circum juvenes : ipfe aeger, anhelans
Colla fovet, fufus propexam in pectore barbam :
Multa fuper Laufo rogitat, multofque remittit,
Qui revocent, maeftique ferant mandata parentis.
At Laufum focii exanimem fuper arma ferebant
Flentes, ingentem, atque ingenti volnere victum.
Adgnovit longe gemitum praefaga mali mens.
Canitiem multo deformat pulvere, et ambas
Ad caelum tendit palmas, et corpore inhaeret.
Tantane me tenuit vivendi, gnate, voluptas,
Ut pro me hoftili paterer fuccedere dextrae
Quem genui? Tuane haec genitor per volnera fervor
Morte tua vivens! heu, nunc mifero mihi demum
Exfilium infelix! nunc alte volnus adactum !
Idem ego, gnate, tuum maculavi crimine nomen,
Pulfus ob invidiam folio fceptrifque paternis.
Debueram patriae poenas, odiifque meorum :
Omnis per mortes animam fontem ipfe dediffem.
Nunc vivo: neque adhuc homines lucemque relinquo:
Sed linquam. Simul hoc dicens adtollit in aegrum
Se femur; et, quamquam vis alto volnere tardat,

Haud