Magnanimum Aenean et fata extrema fecutus. 204
Eft hic, eft animus lucis contemtor, et iftum
Qui vita bene credat emi, quo tendis, honorem.
Nifus ad haec: Equidem de te nil tale verebar :
Nec fas non. Ita me referat tibi magnus ovantem
Juppiter, aut quicumque oculis haec adfpicit aequis.
Sed fi quis (quae multa vides difcrimine tali)
Si quis in adverfum rapiat, casusve, deusve,
Te fupereffe velim: tua vita dignior aetas.
Sit, qui me raptum pugna, pretiove redemtum
Mandet humo folida : aut, fi qua id Fortuna vetabit,
Abfenti ferat inferias, decoretque fepulcro :
Neu matri miferae tanti fim cauffa doloris :
Quae te fola, puer, multis è matribus ausa,
Perfequitur, magni nec moenia curat Acestae.
Ille autem Cauffas nequidquam nectis inanis,
Nec mea jam mutata loco fententia cedit.
Adceleremus, ait. Vigiles fimul excitat. Illi
Succedunt, fervantque vices: ftatione relicta
Ipfe comes Nifo graditur, regemque requirunt.
Cetera per terras omnis animalia fomno
Laxabant curas, et corda oblita laborum,
Ductores Teucrûm primi, delecta juventus,
Confilium fummis regni de rebus habebant,
Quid facerent, quifve Aeneae jam nuntius effet:
Stant longis adnixi haftis, et scuta tenentes,
Caftrorum et campi medio. Tum Nifus et una
Euryalus confeftim alacres admittier orant :

imanis, futile

Rem magnam, pretiumque morae fore. Primus Iulus
Adcepit trepidos, ac Nifum dicere juffit.

in Laste

Tum

од од

reconoitre

Tum fic Hyrtacides: Audite ô mentibus aequis,
Aeneadae: neve haec noftris fpectentur ab annis, 235
Quae ferimus. Rutuli fomno vinoque foluti
Procubuere. locum infidiis confpeximus ipfi,
Qui patet in bivio portae, quae proxuma ponto.
Interrupti ignes, aterque ad fidera fumus
Erigitur. Si fortuna permittitis uti,
Quaefitum Aenean ad moenia Pallantea,
Mox hîc cum fpoliis, ingenti caede peracta,
Adfore cernetis : nec nos via fallet euntis.
Vidimus obfcuris primam fub vallibus urbem
Venatu adfiduo, et totum cognovimus amnem.
Hîc annis gravis atque animi maturus Aletes:
Dî patrii, quorum femper fub numine Troja eft,
Non tamen omnino Teucros delere paratis,
Quum talis animos juvenum, et tam certa tuliftis
Pectora. fic memorans, humeros dextrafque tenebat
Amborum, et voltum lacrimis atque ora rigabat:
Quae vobis, quae digna, viri, pro laudibus iftis,
Praemia poffe rear folvi pulcherrima primum
Dî, morefque dabunt veftri: tum cetera reddet
Actutum pius Aeneas, atque integer aevi
Afcanius, meriti tanti non inmemor umquam.
Immo ego vos, quoi fola falus genitore reducto,
Excipit Afcanius, per magnos, Nife, Penatis,
Affaracique Larem, et canae penetralia Vestae,
Obteftor. Quaecumque mihi fortuna fidefque eft,
In veftris pono gremiis. Revocate parentem :
Reddite confpectum. nihil illo trifte recepto.
Bina dabo argento perfecta atque afpera fignis

12. 2

10

pro laudibus iftis, deservings

forthwith

wrought

Pocula,

in

Silver

comfort

in dis disolafron

264

Pocula, devicta genitor quae cepit Arisba:
Et tripodas geminos, auri duo magna talenta,
Cratera antiquum, quem dat Sidonia Dido.
Si vero capere Italiam, fceptrifque potiri
Contigerit victori, et praedae dicere fortem :
Vidifti, quo Turnus equo, quibus ibat in armis
Aureus ipfum illum, clipeum cristasque rubentis
Excipiam forti, jam nunc tua praemia, Nise.
Praeterea bis fex genitor lectiffima matrum
Corpora captivofque dabit, fuaque omnibus arma:
Infuper his, campi quod rex habet ipfe Latinus.
Te vero, mea quem fpatiis propioribus aetas
Infequitur, venerande puer, jam pectore toto
Adcipio, et comitem cafus conplector in omnis.
Nulla meis fine te quaeretur gloria rebus :
Seu pacem, feu bella geram; tibi maxima rerum
Verborumque fides. Contra quem talia fatur
Euryalus Me nulla dies tam fortibus aufis
Diffimilem arguerit : tantum Fortuna fecunda,
Haud adverfa cadat. Sed te fuper omnia dona
Unum oro genetrix Priami de gente vetufta
Eft mihi, quam miferam tenuit non Ilia tellus
Mecum excedentem, non moenia regis Aceftae.
Hanc ego nunc ignaram hujus quodcumque pericli eft.
Inque falutatam linquo; nox, et tua teftis
Dextera, quod nequeam lacrimas perferre parentis.
At tu, 010, folare inopem, et fuccurre relictae.
Hanc fine me fpem ferre tui: audentior ibo
In cafus omnis. Percufla mente dedere

Dardanidae

Dardanidae lacrimas: ante omnis pulcher Iulus;
Atque animum patriae ftrinxit pietatis imago. 294
Tum fic effatur:

Spondeo digna tuis ingentibus omnia coeptis.
Namque erit ifta mihi genetrix, nomenque Creüfae
Solum defuerit, nec partum gratia talem

Parva manet; cafus factum quicumque fequatur.
Per caput hoc juro, per quod pater ante folebat:
Quae tibi polliceor reduci, rebufque fecundis,
Haec eadem matrique tuae generique manebunt.
Sic ait inlacrimans: humero fimul exuit enfem
Auratum, mira quem fecerat arte Lycaon
Gnofius, atque habilem vagina aptarat eburna.
Dat Nifo Mneftheus pellem horrentifque leonis
Exuvias: galeam fidus permutat Aletes.
Protenus armati incedunt: quos omnis euntis
Primorum manus ad portas juvenumque fenumque
Profequitur votis. nec non et pulcher lulus,
Ante annos animumque gerens curamque virilem,
Multa patri portanda dabat mandata : fed aurae
Omnia difcerpunt, et nubibus inrita donant.
Egreffi fuperant foffas, noctifque per umbram
Caftra inimica petunt, multis tamen ante futuri
Exitio. Paffim fomno vinoque per herbam
Corpora fufa vident, adrectos litore currus,
Inter lora rotafque viros; fimul arma jacere,
Vina fimul. Prior Hyrtacides fic ore locutus:
Euryale, audendum dextra. nunc ipfa vocat res.
Hac iter eft. Tu, ne qua manus fe adtollere nobis
A tergo poffit, cuftodi, et confule longe.

parental

Haec

Haec ego vafta dabo, et lato te limite ducam. 323

Sic memorat, vocemque premit; fimul enfe fuperbum Sie secund. Buttm. Rhamnetem adgreditur, qui forte tapetibus altis Lexil.33. Hom. ILK Exftructus toto proflabat pectore fomnum; ὕπνον άπτειν. 159 "Rex idem, et regi Turno gratiffimus augur :

Sed non augurio potuit depellere pestem.
Tris juxta famulos temere inter tela jacentis,
Armigerumque Remi premit, aurigamque fub ipfis
Nactus equis; ferroque fecat pendentia colla.
Tum caput ipfe aufert domino, truncumque relinquit
Sanguine fingultantem: atro tepefacta cruore
Terra torique madent.

mumque,

nec non Lamyrumque La

Et juvenem Sarranum, illa qui plurima nocte
Luferat, infignis facie, multoque jacebat
Membra deo victus: felix, fi protenus illum
Aequaffet nocti ludum, in lucemque tuliffet.
Inpaftus ceu pléna leo per ovilia turbans
(Suadet enim vefana fames) manditque trahitque
Molle pecus, mutumque metu: fremit ore cruento.
Nec minor Euryali caedes. incenfus et ipse
Perfurit; ac multam in medio fine nomine plebem,
Fadumque, Herbefumque fubit, Rhoetumque, Aba-

rimque,

Ignaros; Rhoetum vigilantem, et cuncta videntem ; (Sed magnum metuens fe poft cratera tegebat) EKSIX 20 bai. Honectore in adverfo totum quoi comminus enfem EVITEV. SophCondidit adfurgenti, et multa morte recepit.

Purpuream vomit ille animam; et cum fanguine mixta
Vina refert moriens. hic furto fervidus inftat.

Jamque