صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

PIUS EPISCOPUS,

SERVUS SERVORUM DEI,

AD PERPETUAM REI MEMORIAM.

Sollicitudo omnium Ecclesiarum humilitati Nostræ, meritis licet et viribus impari, Deo sic disponente concredita, nos cogit omnia illa subsidia adhibere, quæ in Nostra sunt potestate, quæque a Divina Providentia Nobis misericorditer subministrantur, ut spiritualibus christiani orbis necessitatibus, quantum quidem diversæ multiplicesque temporum locorumque vicissitudines ferunt, nullo populorum et nationum habito discrimine, opportune subveniamus.

Hujus Nostri Pastoralis Officii oneri satisfacere cu

PIE ÉVÊQUE,

SERVITEUR DES SERVITEURS DE DIEU,

POUR EN PERPETUER LE SOUVENIR.

« Dieu nous ayant confié le soin de toutes les Eglises, malgré la faiblesse de nos forces et l'insuffisance de nos mérites, nous sommes obligé d'employer tous les moyens qui sont en notre pouvoir, et que la divine. Providence daigne nous accorder dans sa miséricorde, pour remédier à propos aux besoins spirituels du monde chrétien, en nous conformant aux circonstances et aux variétés des temps et des lieux, sans préférence pour les peuples et les nations.

« C'est afin de satisfaire à cette obligation de notre mi

pientes statim ac tunc in vivis agens Franciscus Kareu, et alii sæculares præsbyteri a pluribus annis in amplissimo Russiaco Imperio existentes, et olim addicti Societati Jesu a felicis recordationis Clemente XIV, prædecessore Nostro suppressæ, preces Nobis obtulerunt, quibus facultatem sibi fieri supplicabant, ut Auctoritate nostra in unum corpus coalescerent, quo facilius juventuti fidei rudimentis erudiendæ et bonis moribus imbuendæ, ex proprij Instituti ratione operam darent, munus prædicationis obirent, confessionibus excipiendis incumberent, et alia Sacramenta administrarent eorum precibus eo libentius annuendum Nobis esse duximus, quod Imperator Paulus Primus tunc temporis regnans eosdem presbyteros impense Nobis commendavisset humanissimis litteris suis, die undecima augusti anni Domini millesimi octingentesimi ad Nos datis, quibus singularem suam erga ipsos benevolentiam significans, gratum sibi fore declarabat, si Catholicorum Imperii sui bono Societatis Jesu Auctoritate Nostra ibidem constitueretur.

Quapropter, Nos attento animo perpendentes quam ingentes utilitates in amplissimas illas regiones, Evangelicis operariis propemodum destitutas, essent proventuræ, quantumque incrementum ejusmodi Ecclesiastici viri, quorum probati mores tantis laudum præconiis commendabantur, assiduo labore, intenso salu

nistère pastoral, qu'aussitôt que feu François Kareu et plusieurs autres Prêtres séculiers, répandus depuis nombre d'années dans le vaste empire de Russie, et anciennement attachés à la Société de Jésus, supprimée par notre prédécesseur Clément XIV, d'heureuse mémoire, nous eurent adressé une supplique, à l'effet d'être autorisés par nous à se réunir en corps pour instruire plus facilement la jeunesse dans la Religion et les bonnes mœurs, d'après la méthode de leur Institut, pour prêcher, confesser et administrer les autres Sacrements: nous crûmes devoir adhérer à leur demande, d'autant plus volontiers que l'empereur Paul 1, alors régnant, nous avait vivement recommandé ces mêmes prêtres, par l'obligeante lettre qu'il nous adressa le 11 août 1800, et dans laquelle, exprimant tout l'intérêt qu'il leur portait, il témoignait combien nous lui ferions plaisir, si, pour le bien des Catholiques de son empire, nous y autorisions le rétablissement des Jésuites.

En conséquence, ayant mûrement considéré et le bien qui en résulterait pour ces vastes contrées presque dépourvues d'ouvriers évangéliques, et ce que la Religion catholique gagnerait par l'assiduité des travaux, le zèle pour le salut des ames, et les infatigables prédications des Ecclésiastiques de cette trempe, dont la

tis animarum procurandæ studio, et indefessa verbi divini prædicatione Catholicæ Religioni essent allaturi, tanti tamque benefici Principis votis obsecundare rationi consentaneum existimavimus. Nostris itaque in forma Brevis Litteris datis die septima martii anni Domini millesimi octingentesimi primi prædicto Francisco Kareu, aliisque ejus Sodalibus in Russiaco Imperio degentibus, aut qui aliunde illuc se conferre possent, facultatem concessimus, ut in unum Corpus seu Congregationem Societatis Jesu conjungi unirique liberum ipsis esset, in una vel pluribus domibus arbitrio Superioris, intra fines dumtaxat Imperii Russiaci designandis; atque ejus Congregationis Præpositum Generalem eumdem presbyterum Franciscum Kareu ad Nostrum et Sedis Apostolicæ beneplacitum deputavimus cum facultatibus necessariis et opportunis, ut Sancti Ignatii de Loyola Regulam a felicis recordationis Paulo Tertio, prædecessore Nostro, Apostolicis suis Constitutionibus approbatam et confirmatam retinerent et sequerentur : atque ut hoc pacto Socii in uno Religioso Cœtu congregati juventuti Religioni, ac bonis artibus imbuendæ operam dare, Seminaria et Collegia regere, et probantibus ac consentientibus locorum Ordinariis confessiones excipere, verbum Dei annunciare, et sacramenta administrare libere possent; et Congregationem Societatis Jesu sub Nostra et Apostolicæ Sedis immediata

« السابقةمتابعة »