BISHOP HALL'S

LETTERS TO ARCHBISHOP USHER.

No. I.

TO THE MOST REVEREND JAMES USHER, ARCHBISHOP OF ARMAGH.

GRATULOR vero ex animo, te Antistitum decus, Sancto Ignatio tuo: Gratulor tibi imò, universo orbi Christiano, Ignatium, meritissimò tuum; sed quidem et tuo beneficio nostrum? Gratiorem profecto operam navare Dei Ecclesiæ nullus unquam potuisset quam tantum, tam antiquum sanctumque Apostolicæ portarias patronum, ac tam egregium primævæ pietatis exemplar ab injuria temporis vindicando. Inciderat nempe bonus iste viator Hierosolymitanus in Latrones quosdam Hierochuntinos, qui illum non spoliarant modo, sed miserè etiam penèque ad mortem vulnerârant; præterierant saucium ac ferè moribundum, nescio quot Parkeri, Coci, Salmasii, aliique nuperæ sectæ coryphæi; vestra vero

(molliora uti sunt) viscera tam durâ hominis aiobou sorte misericorditer commota sunt; vestra unius pietatis (optimi instar Samarita) vinum oleumque infudit tam patentibus vulneribus, abstersit saniem, foedèque hiulca plagarum ora, manu tenerâ fasciavit; ferèque exanimem vestro typorum jumento imposuit; ac communi denique Ecclesiæ hospitio, non sine maximis impensis, commendavit. Profecto hoc uno nomine assurgent Amplitudini tuæ boni (quotquot sunt) omnes; manusque tam salutares piis labiis exosculabuntur. Intelligent jam novitiæ paritatis assertores quid illud sit quod tanto molimine usque machinantur, sentientque quàm probe illis cum sanctissimo Martyre, ac celeberrimo Apostolorum Discipulo conveniat. Illud vero,

σφάλμα

inter Doctissimas Annotationes vestras saliente et corde et occulo legisse me fateor, quo egregium illud panua Salmasianum de tempore suppositicii Ignatii, leni illa quidem, sed castigatrice manu corripueris: Fieri ne potuit ut tantus author in re tanti momenti Chronologicâ, tam fœdè laberetur, aut num forte, hoc pacto, (quandoquidem hæc causæ disciplinariæ Arx merito habeatur) dominis suis palpum obtrudere maluit? Quicquid sit, bis Martyrium passus Ignatius noster; tuâ demum operâ Præsul honoratissime, reviviscit; causamque iniquissime jam abdicatæ

επισκοπής

in Ecclesiæ totius foro tam catè agit, ut non pudere non possit hesternæ Disciplinæ astipulatores, tam malè-suscepti, litis injustæ patrocinii. Quod si nullum aliud foret nostræ sententiæ propugnaculum, nobis quidem abundè sufficeret habuisse (E) nostræ veritatis patronos, te et Ignatium. Vale Primatum avoμaσTE et Ecclesiæ laboranti, et precibus, et operis (quod facis) subvenire perge, et fave,

No. II.

TO THE MOST REVEREND JAMES USHER, ARCHBISHOP OF ARMAGH.

SALUTEM IN CHRISTO.

GRATA admodum et manu et menté accepi heri, Primatum Reverendissime, a manibus Honorandi plurimum Episcopi Dunelmensis, literas tuas, sed et donaria longé pretiosissima, libros tuos: Deus bone! quam elaboratos quam reconditiore literaturâ refertos quos stupebunt exteri, gratulabunturque authori felicitatem hanc et otii et eruditionis: Nostri vero quô tandem non possunt non erubescere, tantum virum neglectui habuisse? At, O te omni et invidiâ et tyrannide superiorem; quem divinior mens supra terrena quæque ita longé extulit, ut ingratissimi ævi sive incuriam sive contemptum nihil quicquam ad te pertinere sentias: Illud tibi unum curæ est ut bene merearis: licet hoc animo resides in obscuro Lincolniensis Hospitii angulo, qui totius