P. Virgilii Maronis opera

الغلاف الأمامي
J. Allen, 1835 - 567 من الصفحات
 

الصفحات المحددة

طبعات أخرى - عرض جميع المقتطفات

عبارات ومصطلحات مألوفة

مقاطع مشهورة

الصفحة 45 - Saepibus in nostris parvam te roscida mala (dux ego vester eram) vidi cum matre legentem. alter ab undecimo tum me iam acceperat annus; iam fragilis poteram ab terra contingere ramos. 40 ut vidi ut perii, ut me malus abstulit error.
الصفحة 339 - At, Phoebi nondum patiens, immanis in antro Bacchatur vates, magnum si pectore possit Excussisse deum: tanto magis ille fatigat Os rabidum, fera corda domans, fingitque premendo...
الصفحة 165 - Samo ; hic illius arma, Hic currus fuit ; hoc regnum dea gentibus esse, Si qua fata sinant, jam tum tenditque fovetque.
الصفحة 21 - Ultima Cumaei venit jam carminis aetas; Magnus ab integro saeclorum nascitur ordo. Jam redit et Virgo , redeunt Saturnia régna ; Jam nova progenies cœlo demittitur alto.
الصفحة 383 - Oenotria tellus 85 in dubiis responsa petunt : hue dona sacerdos cum tulit et caesarum ovium sub nocte silenti pellibus incubuit stratis somnosque petivit, multa modis simulacra videt volitantia miris et varias audit voces fruiturque deorum 90 conloquio atque imis Acheronta adfatur Avernis.
الصفحة 279 - Aenean compellat vocibus ultro : ' dissimulare etiam sperasti, perfide, tantum 305 posse nefas tacitusque mea decedere terra ? nee te noster amor nee te data dextera quondam nee moritura tenet crudeli funere Dido...
الصفحة 199 - Insidias, inquit, Danaum, casusque tuorum, Erroresque tuos ; nam te jam septima portat 755 Omnibus errantem terris et fluctibus aestas.
الصفحة 29 - Me. Candidus insuetum miratur limen Olympi Sub pedibusque videt nubes et sidéra Daphnis. Ergo alacris silvas et cetera rura voluptas Panaque pastoresque tenet Dryadasque puellas.
الصفحة 105 - Versibus incomptis ludunt risuque soluto, Oraque corticibus sumunt horrenda cavatis, Et te, Bacche, vocant per carmina laeta, tibique Oscilla ex alta suspendunt mollia pinu.
الصفحة 41 - C. stant et iuniperi et castaneae hirsutae ; strata iacent passim sua quaeque sub arbore poma ; omnia nunc rident ; at si formosus Alexis montibus his abeat, videas et flumina sicca.

معلومات المراجع