صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني
[blocks in formation]

CONTINUATION OF

FAMILIAR LETTERS

BETWEEN

MR. LOCKE,

AND

SEVERAL OF HIS FRIENDS.

Philippo à Limborch Joannes Locke, s. P. D.

CUM ante dies decem, ad amicum nostrum dom. Guenellonem scripsi, facilè credes quod te, V. C. non insalutatum præteriverim: verum mei officii, tuorumque beneficiorum ratio postulat à me aliam et salutandi et gratias agendi methodum, ne aut obitèr, aut negligentèr, id quod mihi maximè incumbit, agere videar. Præsertim cum Guenellonis nostri silentium me incertum reddat, an meæ ad ipsum pervenerint literæ, quas sane minime vellem intercidisse, ne vobis omnibus, quibus tot nominibus obstrictus sum, aut parum memor, aut parum gratus appaream, credatisque paucarum horarum intervallum ex animo meo tot tantorumque beneficiorum delevisse memoriam, quam nulla temporis diuturnitas unquam delere valebit. In iis etiam significavi, quam humaniter tuus Vander Key me excepit, quam officiosè adjuvit, quo nomine hic tibi gratias iterum agendas suadet viri istius summa humanitas, quanquam illud parum est, si cum maximo beneficiorum tuorum cumulo conferatur. Dom. Veenium et optimam illius fœminam, quibus salutem verbis non facile reperio, cum nulla sint, quæ aut illorum bene

ficia, aut eas quas habeo et semper habebo gratias æquare possint; tuis tamen rogo quibus potes verbis maxime ornes. Ut me hic ulterius pergentem detinuit valetudinis ratio, ad dom. Guenellonem scripsi, Amœnitas loci, et si non desidia, saltem quietis amor, et molestiæ, quam in itinere perpessus sum, aversatio adhuc detinet. Deambulationes hic, quibus quotidie prægressum ulciscor otium, valde jucundæ sunt; sed longe jucundiores forent, si aliquot vestrûm expatiandi haberem socios, quod tam mei quam vestri causâ continuo opto, præsertim sic favente cœlo: nec enim credo sanitati incommodum esset, præsertim dominæ Guenelloni, cujus infirmis pulmonibus et valetudini parum robustæ prodesset maxime, credo, hic serenus et liber aër. Quid agatur apud vos, præsertim nostrorum respectu, ad me perscribas rogo; præsertim me de tuâ amicorumque nostrorum valetudine certiorem facias.

Sum

Cleve, 28 Sept. 1685.

Tui observantissimus,

J. LOCKE.

Philippo à Limborch Johannes Locke, s. p. D.

DUAS à te, vir amplissime, officii et benevolentiæ plenas hic accepi literas; nec ingratus tibi videbor, spero, si ad singula, prout oportet, non fuse respondeam, temporis angustiâ impeditus. Hoc unum enixè rogo, ut des operam, ut de adventu comitis Pembrokiæ per aliquem tuorum amicorum Hagæ degentium certior fiam, transmisso eâ de re, vel ad me, vel ad te, nuntio. Dux copiarum Britannicarum futurus huc adventat, si jam non adest, quotidie expectatur. Meâ multum interest, ut quam fieri potest maturè illius accessum cognoscam. Hoc cum dixero, satis scio te omnem curam operamque in eo locaturum, ut quam celerrime id mihi innotescat. De aliis alias, nam tabellarius discedit. Amicos meos, nomine, quam officiosissimè quæso, salutes. Vale, et me, ut facis, ama,

Tui observantissimum,

Cleve, 3 October, 1685.

J. LOCKE.

« السابقةمتابعة »