Ad ripam Hygri Lacûs, ferreâ catenâ palo affigitur Severianorum Patera; quâ illi homines, quondam abstemii, aquam excipere solebant. Ibidémque angustissima Tacianorum † cubilia, mensæ minores; sparsimque jacent Montanistarum funeste placentæ ‡, Valesiorum pumicei testiculi §, Manichæorum agri longè spinosissimi ||, PsalliaBorum cellulæ precatoria ¶, Patricianorum cruces **, utriculi Ascitarum ++, Pattalorinchitarum statue ‡‡ Harpocraticæ, Aquariorum cyathi §§, et quotquot fuerunt veterum hæresewm monu menta. Nihil tamen ita splendidum vidit seculum illud prius, ac Rhetorianum Palatium, ad omnium planè ædium exemplar ita edificatum, ut suam interea formam videatur sibi propriam retinere. Manent denique adhuc casta Abelianorum monia ¶¶, quæ prolem adoptatitiam ac alieni patris generosa insignia, sanctásque reliquias palam ostentant. Hic non ita pridem fundamenta novæ urbis jecerunt parùm auspicato fanatici errones, quos Erriconicolaitas et Georgo-Davidicos vocant ***. Quin et exules quidam Virginenses duraturam hîc rempublicam perperam meditantur. Liceat mihi monere orbis universi dominos, reges, imperatores, modò suæ paci ac ipsorum saluti probè consultum velint, hæreticos omnes pacis publicæ juratos hostes ac perturbatores huc relegent. • Severiani non bibebant vinum, quod de Satanâ et terrâ germinâsse dicunt. August. lib. de Hæresibus. Taciani nuptias damnabant æquè ac fornicationes: ergo lectis non magnis utebantur; mensis verò minoribus, quòd carnibus non vescebantur. Ibid. Illi de sanguine anniculi infantis, punctionum vulneribus extracto, conficiunt panem; sanguinem hunc farinæ miscentes. Ibid. Vales. se castrabant et hospites, rem se Deo gratam fecisse sperantes. Manich, inter alia absurdiss. plantas sentire et dolere putabant: agrum ergo spinis purgare nefas illis videbatur. Hi Euchitæ etiam dicti sunt: nunquam non orabant, ut his qui hoc de illis audiunt (inq. Aug.) incredibile videatur. ** Patric. carnem suam non à Deo, sed Diabolo conditam putârunt; quam ergo sic oderunt, ut quidam sibi mortem intulerint. tt Ascitæ utres se novos, vino novo repletos, dicebant: utrem circumibant bacchantes. # Dictià aos per palum digitum significantes; qui labiis et naribus opyxos ponunt digitos, atque ita student silentio. Augustinus δακτυλορογχίτας appellare mavult. SS Aquam offerebant in poculo sacramenti. Rhetorius, ut notat Philastr., quod tamen Augustino incredibile videtur, affirmabat omues hæreticos rectè ambulare et vera dicere. ¶¶ Abeliaui non miscebantur uxoribus; nec, tamen, sine uxoribus vivere illis licebat: adoptârunt, ergo, filios aliorum; generantibus circumquaque vicinis, et filios suos inopes ad spem hæreditatis alienæ dantibus libenter. August, loc. citato. *** Henricus Nicolaus et Georgius David, fundatores turpissimæ illius Anabaptistarum sectæ, quam alii Libertinam, nos "The Family of Love," indigi tamus. ttt Brunistæ quidem Angli in Virginiam relegati. CAP. IX. Status Politie Moronica. URBIUM quidem singularum regimen medium est inter aristocraticum et democraticum. Eligit sibi populus, quem mavult senatorum numerum: qui neque annuum gerunt, neque perpetuum magistratum; sed, pro eligentis plebecula arbitrio, præsunt præsidéntque. Si quem habeant nimiæ fortassis prudentiæ suspectum, hunc statim ostracismo severiore è suis finibus ejiciunt. Provinciæ autem omnes, nomine saltem tenus, unum agnoscunt principem, tunc temporis Il Buffonio Ottimo Massimo. Palatium illi in Felici Moronià, prope Piam, Papagallium. Is, medius inter imperatorem et sacerdotem, mitrâ simul et diademate sedet insignis. Pro sceptro clavis illi præfertur, cum gladio; clarum emblema divitiarum et potestatis. Clavis enim docet omnes Moroniæ thesauros illi patescere: gladius, pro libito se aliena diripere, sua defensare posse. Adventanti cuique pollicem dextri pedis exosculandum porrigit: quem morem diu ferunt invaluisse; natum inde primitus, quòd quidam ex antiquis regibus chiragrâ laboraverint. Non nascitur ille, quidem, sed eligitur: nec tamen aute decrepitam ætatem, ne nimis diuturno imperio populum, novitatis studiosissimum, oneraret. Sed et ante capellam S. Sapæ, sedes sunt duæ porphyreticæ, quibus insideat oportet eligendus, ut in stercorariâ examen suæ virilitatis subiturus †. Humeris suorum effertur vulgò; non equo, aut mulo: ut significet se tantum aliis regibus præstare, quantum homines jumentis: sempérque sub baldachino proficiscitur. Sed ejusmodi sunt ista, quæ possunt ab alio usurpari: quædam vendicat sibi propria, nec cui principum totius orbis communicanda. Nulla enim vectigalia unquam exigit à suis; sed quicquid ipsi sponte obtulerint, gratâ manu excipit, largà depromit. Nihil unquam decernit, cui vel unus aliquis procerum refragetur. Leges multas condit, nullas exequitur; nec quid sancit diu duraturum: si qua lex duas senserit hyemes, obsolescit. Vel suos vernas familiariùs salutat, mensâque ipsâ dignatur: etiam, ubi lubet, et ipsis magnatibus anteponit. Parasitis suis quidlibet potestatem facit audendi, vel legem quamlibet violandi, vel cudendi monetam, suâque effigie et nomine suo inscribendi. Plura hîc æquè facilè observâssem, ni ab aulicâ vitâ natura mihi semper abhorruisset. Camera Papagalli, locus in quo Pontifex eligitur. lib. Cæremon. LIBER QUARTUS. LAVERNIA. САР. І. Situs Laverniæ *. LAVERNIA, ab occidente, Magellanico quidem Oceano; ab oriente, Piâ Moroniâ, et Crapuliæ parte aliquâ, terminatur. Terra tam prorsùs effœta et sterilis, si unicam provinciam exceperis, ut ex hâc, potiùs quàm Trinacriâ illâ veteri, filia Cereris à Plutone rapta videretur. Nec pastori hic locus, nec agricolæ incolæ, tamen, ita rerum omnium copia diffluunt, ut nulla mihi in orbe toto ditior; et, quantum feritas illa naturæ fert, gens delicatior visa fuerit: quicquid enim ullibi terrarum splendidum habetur ac rariusculum, sive dolo seu vi rapiunt ad se: raptúmque, pari violentiâ, tuentur. Maximè, tamen, Pia Felicisque Moroniæ spoliis orientalior pars; maritima, verò, partim Indorum gazis, partim communi quam exercent pyraticâ, se ditare solent. Laverniæ partes duæ sunt; Larcinia, et Phenacia †. Hæc Moroniam et Crapuliæ angulum attingit: illa magis Occidentem spectat; et, contra vagæ gentis Larcinæ morem, suis se finibus contineri sinit utraque valde immanis et inhospita. CAP. II. Larcinorum Mores. LARCINIAM ab utrâque Moroniâ separat flumen Tryphonium §; cujus undæ flexuosissimæ non pauciores insulas, quàm Raleana Guianorum faciunt. * Terra Furum, quorum dea Laverna. "Da mihi fallere falsáque dicere, pul chra Laverna." Horat. + Prout artis hujusce duæ species sunt; Latrocinium, Impostura. Terra Latronum. Tryphon insignis latro apud Ægyptios. |