Jupiter, inque omen Juturnae occurrere jussit. Illa volat, celerique ad terram turbine fertur. Non secus, ac nervo per nubem impulsa sagitta, Armatam saevi Parthus, quam felle veneni, Parthus, sive Cydon, telum immedicabile, torsit, Stridens et celeris incognita transilit umbras: Talis se sata Nocte tulit, terrasque petivit. Postquam acies videt Iliacas atque agmina Turni, Alitis in parvae subitam collecta figuram, Quae quondam in bustis aut culminibus desertis Nocte sedens serum canit importuna per umbras; Hanc versa in faciem Turni se pestis ob ora Fertque refertque sonans, clipeumque everberat alis. Illi membra novus solvit formidine torpor, Arrectaeque horrore comae, et vox faucibus haesit. At, procul ut Dirae stridorem agnovit et alas, Infelix crinis scindit Juturna solutos, Unguibus ora soror foedans et pectora pugnis: 'Quid nunc te tua, Turne, potest germana juvare? Aut quid jam durae superat mihi? qua tibi lucem Arte moror? talin' possum me opponere monstro? Jam jam linquo acies. Ne me terrete timentem, Obscenae volucres; alarum verbera nosco Letalemque sonum; nec fallunt jussa superba Magnanimi Jovis. Haec pro virginitate reponit? Quo vitam dedit aeternam? cur mortis adempta est Condicio? possem tantos finire dolores
Nunc certe, et misero fratri comes ire per umbras. Immortalis ego? aut quicquam mihi dulce meorum Te sine, frater, erit? O quae satis alta dehiscat Terra mihi, Manisque deam demittat ad imos!' Tantum effata, caput glauco contexit amictu, Multa gemens, et se fluvio dea condidit alto.
Aeneas instat contra telumque coruscat, Ingens, arboreum, et saevo sic pectore fatur: 'Quae nunc deinde mora est? aut quid jam, Turne, re
Non cursu, saevis certandum est comminus armis. 890 Verte omnis tete in facies, et contrahe, quidquid Sive animis sive arte vales; opta ardua pennis Astra sequi, clausumque cava te condere terra.' Ille caput quassans: Non me tua fervida terrent Dicta, ferox; di me terrent et Jupiter hostis.'
858. The Parthians and Cretans (Cydonia, a town on the north of Crete) were famous as archers.- 867. Illi, vi. 473.-883. Děhiscat.
Nec plura effatus, saxum circumspicit ingens, Saxum antiquum, ingens, campo quod forte jacebat, Limes agro positus, litem ut discerneret arvis; Vix illud lecti bis sex cervice subirent, Qualia nunc hominum producit corpora tellus; Ille manu raptum trepida torquebat in hostem, Altior insurgens et cursu concitus heros. Sed neque currentem se nec cognoscit euntem, Tollentemve manu saxumque immane moventem; Genua labant, gelidus concrevit frigore sanguis. Tum lapis ipse viri, vacuum per inane volutus, Nec spatium evasit totum, neque pertulit ictum. Ac velut in somnis, oculos ubi languida pressit Nocte quies, nequidquam avidos extendere cursus Velle videmur, et in mediis conatibus aegri Succidimus; non lingua valet, non corpore notae Sufficiunt vires, nec vox aut verba sequuntur: Sic Turno, quacumque viam virtute pêtivit, Successum dea dira negat. Tum pectore sensus Vertuntur varii; Rutulos adspectat et urbem, Cunctaturque metu, telumque instare tremiscit; Nec, quo se eripiat, nec, qua vi tendat in hostem, Nec currus usquam videt aurigamque sororem. Cunctanti telum Aeneas fatale coruscat,
Sortitus fortunam oculis, et corpore toto Eminus intorquet. Murali concita numquam Tormento sic saxa fremunt, nec fulmine tanti Dissultant crepitus. Volat atri turbinis instar Exitium dirum hasta ferens, orasque recludit Loricae et clipei extremos septemplicis orbis. Per medium stridens transit femur. Incidit ictus Ingens ad terram duplicato poplite Turnus. Consurgunt gemitu Rutuli, totusque remugit Mons circum, et vocem late nemora alta remittunt. Ille humilis supplexque oculos dextramque precantem 930 Protendens, Equidem merui, nec deprecor,' inquit; 'Utere sorte tua. Miseri te si qua parentis
Tangere cura potest, oro-fuit et tibi talis Anchises genitor-Dauni miserere senectae, Et me, seu corpus spoliatum lumine mavis, Redde meis. Vicisti, et victum tendere palmas Ausonii videre; tua est Lavinia conjunx;
905. Genua, two syllables: pronounce genwa.-923. Crepitus, the noise of crashing thunder, put for the crashing clouds whose collision and separation produce it.
Ulterius ne tende odiis.' Stetit acer in armis Aeneas, volvens oculos, dextramque repressit; Et jam jamque magis cunctantem flectere sermo Coeperat, infelix humero cum apparuit alto Balteus et notis fulserunt cingula bullis Pallantis pueri, victum quem vulnere Turnus Straverat, atque humeris inimicum insigne gerebat. Ille, oculis postquam saevi monumenta doloris Exuviasque hausit, furiis accensus, et ira Terribilis: "Tune hinc spoliis indute meorum Eripiare mihi? Pallas te hoc vulnere, Pallas Immolat, et poenam scelerato ex sanguine sumit.' Hoc dicens ferrum adverso sub pectore condit Fervidus. Ast illi solvuntur frigore membra, Vitaque cum gemitu fugit indignata sub umbras.
941. Infelix, &c., x. 501, &c.-944. Straverat, he had laid Pallas prostrate days before; gerebat, he was then wearing the baldric.952. The reader's imagination is left to complete the sequel-the marriage of Aeneas, and the founding of Lavinium, with which the poem is introduced. The action of the last six books, narrating the settlement of the Trojans in Italy, occupies a period of about twenty days.
Among the numerous editions of Virgil's works, the following deserve to be especially recommended to teachers as well as to the more advanced students:-1. That of Peter Burmaun, in 4 vols. 4to. (Amsterdam, 1746), which contains the notes of the ancient commentators Servius, Philargyrius, and Pierius. 2. That of Heyne, of which a fourth edition, in 5 vols. 8vo., was edited by G. P. E. Wagner (Leipzig, 1830– 1841). 3. That of Forbiger, in 3 vols. 8vo., of which a second and greatly improved edition appeared in 3 vols. 8vo. at Leip. zig, 1845–46.
« السابقةمتابعة » |