The Roman Poets of the Augustan Age: Virgil

الغلاف الأمامي
Clarendon Press, 1908 - 423 من الصفحات
 

الصفحات المحددة

طبعات أخرى - عرض جميع المقتطفات

عبارات ومصطلحات مألوفة

مقاطع مشهورة

الصفحة 164 - ... hinc tibi quae semper vicino ab limite saepes Hyblaeis apibus florem depasta salicti saepe levi somnum suadebit inire susurro hinc alta sub rupe canet frondator ad auras nee tamen interea raucae tua cura palumbes nee gemere aeria cessabit turtur ab ulmo.
الصفحة 247 - Tam multae scelerum facies; non ullus aratro Dignus honos; squalent abductis arva colonis, Et curvae rigidum falces conflantur in ensem. Hinc movet Euphrates, illinc Germania bellum ; Vicinae ruptis inter se legibus urbes 510 Arma ferunt ; saevit toto Mars impius orbe : Ut cum carceribus sese effudere quadrigae, Addunt in spatia, et frustra retinacula tendens Fertur equis auriga, neque audit currus habenas.
الصفحة 164 - PR o mihi tum longae maneat pars ultima vitae, spiritus et, quantum sat erit tua dicere facta : non me carminibus vincet nee Thracius Orpheus, 55 nee Linus, huic mater quamvis atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo.
الصفحة 400 - Fly hence, our contact fear: Still fly, plunge deeper in the bowering wood! Averse, as Dido did with gesture stern From her false friend's approach in Hades turn, Wave us away, and keep thy solitude!
الصفحة 366 - Heu fuge, nate dea, teque his" ait "eripe flammis. Hostis habet muros, ruit alto a culmine Troia.
الصفحة 407 - Turnus vertitur arma tenens, et toto vertice supra est; ceu septem surgens sedatis amnibus altus 30 per tacitum Ganges, aut pingui flumine Nilus cum refluit campis et iam se condidit alveo.
الصفحة 346 - Oceano, famam qui terminet astris, lulius, a magno demissum nomen lulo. Hunc tu olim caelo spoliis Orientis onustum accipies secura; vocabitur hie quoque votis.
الصفحة 4 - Hinc Augustus agens Italos in proelia Caesar cum patribus populoque, Penatibus et magnis dis...
الصفحة 320 - His ego nee metas rerum nee tempora pono ; imperium sine fine dedi.
الصفحة 325 - En, qui nostra sibi bello connubia poscunt ! Quis deus Italiam, quae vos dementia adegit ? Non hic Atridae, nec fandi fictor Ulixes. Durum a stirpe genus natos ad flumina primum Deferimus saevoque gelu duramus et undis ; Venatu invigilant pueri, silvasque fatigant ; Flectere ludus equos et spicula tendere cornu. At patiens operum parvoque adsueta iuventus Aut rastris terram domat, aut quatit oppida bello.

معلومات المراجع