33 Remiffa culpa remittitur pœna. 34 Nemo poteft de congruo mereri primam gratiam divinam. 35 Ecclefia invifibilis non eft Idea Platonica. 36 Chrifti victima fola vere expiatoria. 37 Fides juftificans eft fiducia in Chriftum mediatorem. 38 Fides juftificans non poteft a charitate disjungi. Laici non funt arcendi a lectione Scripturarum. 39 40 Superbia fuit primum peccatum Angelorum. 41 Publica Religionis exercitia funt lingua vulgari peragenda. 42 Diverfitas graduum in miniftris Evangelicis, verbo Dei non repugnat. 43 Colibatus non eft neceffario facris ordinibus annexus. 44 Sancti non funt invocandi. 45 Ignorantia non excufat peccatum. 46 Sancta ecclefia Catholica quam credimus, ex folis conftat electis. 47 Nec Petrus nec Pontifex Romanus conftitutus fuit a Chrifto ecclefiæ totius monarcha. 48 Cenfura ecclefiaftica non tollit vincula officiorum. 49 Non datur omnibus auxilium fufficiens ad falutem. 50 Ecclefia Romana injufte calicem Laicis ademit. Doctor TUCKNEY was elected Regius Profeffor of Divinity in the University of Cambridge in 1655; his Prælectiones Theologica, necnon Determinationes Quæftionum variarum infignium in Scholis Academicis Cantabrigienfibus habita-were published at Amfterdam in 1679. I QUESTIONES DETERMINAT Æ. AGISTRATUM MAG gerere non repugnat Chrifti inftitutis. 2 Humana Chrifti natura non eft ex unione hypoftatica Divinarum proprietatum particeps. 3 Religio non eft vi et armis propaganda. 4 Infallibilitas nulli competit creaturæ. 5 Electio eft prorfus gratuita. 6 Omne peccatum eft fua natura mortale. 7 Ad minifterium ecclefiæ fufcipiendum ordinarie requiritur legitima vocatio. 8 Chriftiano licet ex intuitu mercedis operari. 9 Meritum Papifticum ex S. Scriptura non probatur. 10 Purgatorium Papifticum eft fictitium. 11 Pœnæ propter peccatum æternæ non funt iniquæ. 12 Yuxowawuxia nec ratione fundatur nec Scriptura. 13 Peccata præterita et futura non fimul remittuntur. Fraudes quæ vocantur piæ funt illicitæ. 14 15 Nullus affenfus conftituit rationem fidei juftificantis. 16 Ad redemptionis noftræ aurę tam activa quam paffiva Chrifti fpectat obedientia. 17 Deus reputat pro juftis non nifi reverà juftos. 18 Rectitudo primi parentis non fuit donum fupernaturale. 19 Beati in ftatu gloriæ fe mutuo funt agnituri. 20 Autopona non eft licita. 21 Vere fideles certi effe poffunt de falute. 22 Credentes tenentur ad obedientiam legis. 23 Dominium temporale non fundatur in gratia. 24 Cognitio fana neceffario credendorum eft pars religionis effentialis. 25 Regnum Chrifti perfonale in terris non eft expectandum. 26 Miniftris conjugium non eft interdicendum. 27 Intellectus vi fola nativi luminis non percipit falutariter doctrinam Evangelii. 28 Fides juftificans a bonis operibus fejungi nequit. 29 Præcepta Evangelica de vita inftituenda funt recte rationi confen tanea. 30 Renati in hac vita non poffunt perfecte legem Dei adimplere. 31 Externus judex infallibilis in controverfiis fidei, nec datur, nec requiritur in ecclefia. 32 Bona opera funt neceffaria ad falutem. 33 Concupifcentia in renatis eft peccatum. 34 Quintum Danielis imperium non reftat adhuc expectandum. 35 Interna Dei illuminatio non tollit ufum neceffarium ministerü Evangelici. 36 Officia ecclefiaftica funt lingua vulgo nota celebranda. 37 Verbum Dei externum eft ordinarium medium converfionis ad falutem. 38 Indulgentiæ pontificiæ non nituntur verbo divino. 39 Chriftus eft Patri quos. 40 Status in quo homo nec juftus fit nec injuftus non datur. 41 Jacobi fententia de juftificatione non eft adverfaria Paulinæ. 42 Ufura legitima non eft illicita. 43 Sacrificia fub et ante Mofaicam economiam typi fuerunt Jefu Chrifti. 44 Divortium matrimoniale non folvit vinculum. 45 Culpa remiffa non retinetur poena. 46 Non licet gladio animadvertere in hæreticos. 47 Promulgatio eft de effentia legis divinæ. 48 Principes nulli terreno foro funt obnoxii. 49 Externa fidei profeffio dat jus ad facramenta. 50 Lectio S. Scripturæ non eft interdicenda Laicis. 51 Characteres Antichrifti in Scriptura expreffi præcipue conveniunt pontifici Romano. 52 Satisfactio Chrifti pro peccatis eft congrua juftitiæ et gratiæ divinæ. I once intended to have digefted the whole of Theology into a connected feries of propofitions, with references to fuch Authors, ancient and modern, as had treated the affirmative and negative fide of each, with the greatest clearness and precision. 33 Remiffa culpa remittitur pœna. 34 Nemo poteft de congruo mereri primam gratiam divinam. 35 Ecclefia invifibilis non eft Idea Platonica. 36 Chrifti victima fola vere expiatoria. 37 Fides juftificans eft fiducia in Chriftum mediatorem. 38 Fides juftificans non poteft a charitate disjungi. 39 Laici non funt arcendi a lectione Scripturarum. 40 Superbia fuit primum peccatum Angelorum. 41 Publica Religionis exercitia funt lingua vulgari peragenda. 42 Diverfitas graduum in miniftris Evangelicis, verbo Dei non repugnat. 43 Colibatus non eft neceffario facris ordinibus annexus. 44 Sancti non funt invocandi. 45 Ignorantia non excufat peccatum. 46 Sancta ecclefia Catholica quam credimus, ex folis conftat electis. 47 Nec Petrus nec Pontifex Romanus conftitutus fuit a Christo ecclefiæ totius monarcha. 48 Cenfura ecclefiaftica non tollit vincula officiorum. 49 Non datur omnibus auxilium fufficiens ad falutem. 50 Ecclefia Romana injufte calicem Laicis ademit. Doctor TUCKNEY was elected Regius Profeffor of Divinity in the University of Cambridge in 1655; his Prælectiones Theologica, necnón Determinationes Quæftionum variarum infignium in Scholis Academicis Cantabrigienfibus habita-were published at Amfterdam in 1679. I QUESTIONES DETERMINA TÆ. MA AGISTRATUM gerere non repugnat Chrifti inftitutis. 3 Religio non eft vi et armis propaganda. 6 Omne peccatum eft fua natura mortale. 7 Ad minifterium ecclefiæ fufcipiendum ordinarie requiritur legitima vocatio. 8 Chriftiano licet ex intuitu mercedis operari. Meritum Papifticum ex S. Scriptura non probatur. 10 Purgatorium Papifticum eft fictitium. 11 Pœnæ propter peccatum æternæ non funt iniquæ. 15 Nullus affenfus conftituit rationem fidei juftificantis. 16 Ad redemptionis noftræ aureo tam activa quam paffiva Chrifti fpectat obedientia. 17 Deus reputat pro juftis non nifi reverà juftos. 18 Rectitudo primi parentis non fuit donum fupernaturale. 19 Beati in ftatu gloriæ fe mutuo funt agnituri. 20 Autopona non eft licita. 21 Vere fideles certi effe poffunt de falute. 22 Credentes tenentur ad obedientiam legis. 23 Dominium temporale non fundatur in gratia. 24 Cognitio fana neceffario credendorum eft pars religionis effentialis. 25 Regnum Chrifti perfonale in terris non eft expectandum. 26 Miniftris conjugium non eft interdicendum. 27 Intellectus vi fola nativi luminis non percipit falutariter doctrinam Evangelii. 28 Fides juftificans a bonis operibus fejungi nequit. 29 Præcepta Evangelica de vita inftituenda funt recta rationi confen tanea. 30 Renati in hac vita non poffunt perfecte legem Dei adimplere. 31 Externus judex infallibilis in controverfiis fidei, nec datur, nec requiritur in ecclefia. 32 Bona opera funt neceffaria ad falutem. 33 Concupifcentia in renatis eft peccatum. 34 Quintum Danielis imperium non reftat adhuc expectandum. 35 Interna Dei illuminatio non tollit ufum neceflarium minifterü Evangelici. 36 Officia ecclefiaftica funt lingua vulgo nota celebranda. 37 Verbum Dei externum eft ordinarium medium converfionis ad falutem. 38 Indulgentiæ pontificiæ non nituntur verbo divino. 39 Chriftus eft Patri 'quocios. 40 Status in quo homo nec juftus fit nec injuftus non datur. 41 Jacobi fententia de juftificatione non eft adverfaria Paulinæ. 42 Ufura legitima non eft illicita. 43 Sacrificia fub et ante Mofaicam economiam typi fuerunt Jefu Chrifti. 44 Divortium matrimoniale non folvit vinculum. 45 Culpa remiffa non retinetur poena. 46 Non licet gladio animadvertere in hæreticos. 47 Promulgatio eft de effentia legis divinæ. 48 Principes nulli terreno foro funt obnoxii. 49 Externa fidei profeffio dat jus ad facramenta. 50 Lectio S. Scripturæ non eft interdicenda Laicis. 51 Characteres Antichrifti in Scriptura expreffi præcipue conveniunt pontifici Romano. 52 Satisfactio Chrifti pro peccatis eft congrua juftitiæ et gratiæ divinæ. I once intended to have digefted the whole of Theology into a connected series of propofitions, with references to fuch Authors, ancient and modern, as had treated the affirmative and negative fide of each, with the greatest clearness and precision. The mere enunciation of a propofition conveys a degree of ufeful knowledge; and the various queftions which fuggeft themfelves on every important fubject in Divinity might be stated with fuch precifion, and made fo to depend on each other, that they would comprehend in a fhort compafs the marrow of many a bulky System, and would at the fame time give fuch a regular and complete view of the whole fubject, as constitutes the chief utility of Syftematic Treatifes. I had made fome little progrefs in this work, when I was seized with a disorder, three years ago, that has rendered me unequal to the exertions which its completion would require. If any perfon fhould be induced to undertake a work of this nature, he will find his endeavours much affifted by the Aphorifmi per univerfam Theologiam Breviores, of Cocceius, and by his Aphorifins contra Socinianos et contra Pontificios; by the Syllabus Quæftionum præcipuarum, quæ inter Socinianos reliquosque Ecclefie reformata, fimul ac Pontificia Theologos ventilantur, published in Bishop Barlow's Remains; by a finall tract intitled Quæftiones præcipuæ, eæque nude propofita, de Univerfa Doctrina Chriftianorum, Bremæ 1617; by the Summa Theologica of Thomas Aquinas; for notwithstanding the ridicule which ufually, in thefe days, attends the mere mention of the Angelic Doctor, I will venture to affirm, that in that work there are, mixed indeed with many difficult fubtleties and perverfe interpretations of the Scripture, not a few Theological questions of great moment ftated with clearness and judgment; by Doddridge's Lectures; by the Thefes Theologice of Voffius, and of Le Blanc; by the Syntagma Thefium in Academia Salmurienfi difputatarum; by the Works of Epifcopius, Limborch, Turretin, Curcellæus, Buddæus, Calvin, Arminius, Beckius; and by our English 'Divines, of whom it may be faid in general, that they have illuftrated particular doctrines of Chriftianity with more ftrength of argument, and perfpicuity of language, than are to be met with in the writings of the Divines of any other nation. THE |