صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

99 Diffenfiones inter Apoftolos de circumcifione gentium divinam Chriftianæ religionis auctoritatem non impugnant.

100 Cæteri Apoftoli cum Paulo confentiebant, Judæos fine obtemperanda lege Mofaica poffe per Chriftum falutem confequi.

101 Auctoritas teftimonii quo Religio Chrifti confirmatur temporum longinquitate non imminuta eft.

102 Nihil in Evangelio Matthæi traditur ex quo probari poffit, id fcriptum fuiffe poft excidium Hierofolymitanum.

103 Apoftoli nihil tradiderunt, ex quo intelligamus credidiffe eos mundum fuis temporibus finem fuiffe habiturum.

104 Religio Chriftiana non ideo vituperanda eft quod nihil de amicitia privata vel de amore patriæ præfcripferit.

105 Divina Chriftianæ religionis auctoritas non imminuitur ex eo quod nondum univerfis innotuit.

106 Jefuitæ Chrifti caufam male agunt tolerando ritus et ceremonias, quas apud Sinas in honorem Confufii, parentum, cæterorumque majorum mos eft celebrare.

107 Magiftratui jus non competit fubditos coercendi ad cultum illum divinum celebrandum, lege licet ftabilitum, quem ipfi vel rationi vel revelationi haud confentaneum cenfent.

108 Non eft libertati Chriftianæ alienum ut in rebus indifferentibus ad cultum Dei fpectantibus ecclefia auctoritatem habeat.

109 In fidei controverfiis nulla datur ecclefiæ auctoritas quæ jus tollit privati judicii.

110 Chriftianorum hominum qui fe ad civitatis fuæ religionem conformare nolint, jus nullum violatur fi e muneribus civilibus lege lata excludantur.

111 Indulgentia Pontificiis nuper conceffa nec rationi, nec facris literis, nec reipublicæ faluti repugnat.

112 Vis externa non eft hominibus adhibenda propter religionem quam profitentur.

113 Unaquæque ecclefia jure poftulare poteft, ut ii quibus publice docendi munus committat, religionis Chriftianæ inftitutionibus, ejus auctoritate comprobatis, affentiant.

114 Et rationi et facris Scripturis confentaneum eft ut homines ecclefiaftici poteftati civili fubjiciantur.

115 Non eft Chriftianis interdictum, ut quavis de causa fidem fuam ullo jurejurando ne aftringant.

116 Nulla in civilibus hominum officiis mutatio eft facta per Chrifti re

ligionem.

J17 Non eft a Chrifti religione alienum civili auctoritate recipi ac ftabiliri.

118 Chriftiana religio incrementa fua in primis ecclefiæ fæculis non debuit caufis, ut vocantur, fecundis, fed partim internæ fuæ excellentiæ, partim auctoris fui poteftati divinæ.

119 Perfpicuitas facrorum librorum non efficit ut fupervacaneum fit homines ad religionem Chrifti inftituere.

120 Miniftris ecclefiæ debetur aliquod ftipendium.

121 Forma regiminis in ecclefia Anglicana conftituti, et verbo Dei et ecclefiæ primitivæ ufu fancitur.

122 Ecclefiaftici

122 Ecclefiaftici regiminis in Anglia et in Scotia conftituti, neutra forma, aut juri hominum naturali aut verbo Dei repugnat.

123 A Chrifti et Apoftolorum inftitutione patet, ordinem fuiffe Epifcopatus a Prefbyteriatu diverfum, eoque fuperiorem.

124 Statæ precum formulæ funt maxime conformes facris Scripturis et ecclefiæ primitivæ praxi.

125 Liturgiæ in diverfis ecclefiis diverfæ, modo facris literis haud adverfentur, non funt improbandæ.

126 Precatio Dominica eft formula quam omnes Chrifti difcipuli in Deo precando adhibere debent.

127 Preces et publicæ et privatæ tantum in nomine Chrifti funt peragendæ.

128 Creaturam cultu religiofo profequi non licet.

129 E Stepbani martyris moribundi precibus patet Jefum Chriftum effe Deum.

130 Chriftus fummo cultu, quem Deo Patri reddimus, colendus eft. 131 Chriftus quà Mediator novi foederis eft adæquatum objectum cultus religiofi.

132 Fidei in tres perfonas ejufdem fubftantiæ, potentiæ, et æternitatis, Patrem, Filium, et Spiritum Sanctum, unius Dei cultus non

repugnat.

133 Myfteria revelationis non oftendunt eam non effe a Deo traditam. 134 Deo indignum hon fuit ut inftituta pofitiva in religione traderet. 135 Pofitiva religionis præcepta non minus obligant quam moralia. 136 Duo tantum novi foederis facramenta inftituit Chriftus. 137 Confirmatio, pœnitentia, ordo, matrimonium, et extrema unctio pro facramentis Evangelicis non funt habenda.

138 Coena Dominica Epuli facrificalis rationem non habet.

139 Nullum in miffa fit facrificium quo peccata viventium ac mortuorum expiantur.

140 Animus Chriftianus neceffario præcedit dignam Euchariftiæ perceptionem.

141 Euchariftia ufque ad fecundum Chrifti adventum ab ejus difcipulis celebrari debet.

142 Calix Laicis non eft denegandus.

143 Doctrina pontificiorum de tranfubftantiatione nec rationi, nec fenfuum teftimonio, nec facris Scripturis confentaneum eft.

144 Tranfubftantiatio non eft æque credibilis ac Trinitas perfonarum in una effentia.

145 Leges Anglicanæ quæ vetant munera reipublicæ cuiquam deferri qui nolit Euchariftiam percipere juxta ecclefiæ Anglicanæ præfcriptum Euchariftiæ religionem non polluunt.

146 Recte in ecclefia Anglicana fancitur ne quis nifi flexis genubus cœnam Domini capiat.

147 Religio Chriftiana poftulat ut qui eam fufcipiant aqua bapti

zentur,

148 Baptifmus parvulorum omnino in ecclefia retinendus eft, ut qui cum Chrifti inftitutione optime conveniat.

149 Lex Chrifti non poftulat ut omnes qui baptizentur in aquam im

mergantur.

150 Aquæ

150 Aquæ afperfio feu affufio in baptismate adminiftrando non irritum

reddit facramentum.

151 Omne peccatum quod Chriftiani poft baptifmum committant, fi pœnitendo corrigatur, eos a falute non excludit.

152 Sabbatum erat, ante legem per Mofem traditam, a Deo confti

tutum.

153 Præcepta Mofaica de modo obfervandi Sabbatum Chriftianos non obligant.

154 Sabbatum ab ultimo die feptimanæ recte eft inter Chriftianos ad primum tranflatum.

155 Ad diem Dominicum religiofe obfervandum cuncti Chriftiani te

nentur.

156 Doctrina abfolutæ prædeftinationis cum divinis pugnat attributis. 157 Doctrina prædeftinationis et electionis ad futurum aut miferiæ aut felicitatis ftatum ex facra Scriptura colligi nequit.

158 Prædeftinatio Paulina tota fpectat ad Gentium vocationem. 159 In libris novi foederis nihil de prædeftinatione traditur quod diligentiam hominum in officiis præftandis jure imminuat." 160 Sacræ Scripturæ nullibi docent eos qui de Chrifto nunquam audiverunt non poffe falutem æternam confequi.

161 Salus noftra in fide in Chriftum redemptorem confiftit.

162 Doctrina ecclefiæ pontificia de purgatorio nullis vel facræ Scripturæ vel rationis nititur fundamentis.

163 Sanctorum et Angelorum cultus et invocatio apud pontificios est idololatria.

164 Ipfe jejunandi actus per fe et fua natura vim et rationem religionis non habet.

165 Confeffio privata facerdoti facta non eft ad falutem neceffaria. 166 Plebi et indoctis facrorum librorum lectio non est interdicenda. 167 Nec Petrus nec Pontifex Romanus conftitutus fuit a Chrifto totius ecclefiæ monarcha.

168 In facris libris continentur omnia quæ funt ad falutem neceffaria. 169 Sacra Scriptura eft unica Chriftianæ fidei norma.

170 Nullus eft in ecclefia judex infallibilis controverfiarum.

171 Characteres hominis peccati in pofteriore Paulina ad Theffalonicenfes epiftola expreffi Pontifici Romano apprime conveniunt. 172 Pars hiftorica Novi Teftamenti quæ continet eventus divinam opem non expofcentes jure fidem noftram vindicat.

173 Datur ftatus medius inter mortem et refurrectionem.

174 Non datur ftatus medius inter mortem et refurrectionem.

175 Nec felicitas beatorum perfecta nec miferia impiorum extrema erit ante resurrectionem et generale judicium.

176 Jobi de vindice fuo videndo fiducia ad fpem vitæ futuræ referenda eft.

177 Refurrectio Chrifti probatur teftibus fide dignis.

178 Refurrectio mortuorum patet ex parabola Divitis ac Lazari.

179 Anima a corpore foluta in ftatu feparato manet ad refurrectionem.

180 Refurrectio quæ patefacta et promiffa eft in Evangelio eft refurrectio

corporis.

181 Eterna felicitas non patet nifi ex revelatione.

182 Pœnæ

182 Pœnæ improborum erunt æternæ.

183 Beatos in ftatu gloriæ fe mutuo agnituros effe, nec ratione nec facris Scripturis refragatur.

184 Ex Evangeliftarum et Apoftolorum fcriptis minime patet qui in hiftoriolis fuis fervari dicuntur eos ideo vitam æternam confe

cuturos.

185 Chriflus vera dæmonia ejecit.

186 Oraculorum refponfa antiquitus reddita non a facerdotum præftigiis aut humano quolibet artificio, fed a dæmonum quos Deus Ethnicos illudere paffus eft malignitate.

187 Diaconi non ad civile tantum, fed ad facrum etiam munus initio funt conftituti.

135 Bona Chriftianorum non funt omnibus communia.

189 Nec peccavit Chriftus, nec peccare potuit.

Igo Non neceffitate quadam impulfus, fed confilio fuo obfecutus Judas, Chriftum in pontificum manus tradidit.

191 Particularis providentiæ doctrina cum ratione et facris Scripturis confonat.

192 Præcepta de charitate inimicorum quæ in facris libris traduntur, nature hominum apte conveniunt.

193 Licet fub novo foedere Chriftianis fanguine vefci.

194 Epiftola ad Hebræos a Paulo fcripta eft.

195 Mons Ebal fuit, in quo Ifraelitæ a Deo juffi funt aram extruere poftquam Jordanem tranfiiffent.

195 Judæi recte recufarunt ne Samaritani templum Dei fecum ædifi

carent.

197 Apoftoli omnes intellexerunt linguas Sancti Spiritus afflatu.

198 Chrifti bene merita afficiunt poenitentes et probos, non impœnitentcs et reprobos.

199 Præcepta Evangelii quæ ad mores fpectant tendunt ad humanam felicitatem promovendam.

200 Chriftus in mundum venit ut homines non folum doceret, fed redi

meret.

Thefe Questions may be fufficient to give the Reader fome notion of the Subjects which have of late engaged the attention of the Difputants in the Divinity Schools at Cambridge. I will afford him an opportunity of contrafting our labours with thofe of our Predeceffors, without taking upon me to determine whether we shall derive credit or difhonour from the comparison. If he should think that we have in fome inftances a more enlarged view of the Chriftian fyftem, and more liberal notions concerning the manner in which diffentients from our particular mode of faith and worship ought to be treated than they had, I will take the liberty to fay, that there is room for improvement in both thefe points.

In 1634 were published at Cambridge Determinationes
Quæftionum quarundam Theologicarum, in Academia Canta-
brigienfi publicè difputatarum-by Doctor DAVENANT, then
Bishop of Salisbury, and formerly Lady Margaret's Profeffor
of Divinity.

I

INDEX

QUESTIONUM.

QUÆST.

ONCUPISCENTIA in renatis eft peccatum.
2. Papiftarum preces pro defunctis funt inanes.

Co

3 Verè credentes certi effe poffunt de fua falute.

4 Nulla eft temporalis Papæ poteftas fuper reges in ordine ad bonum
fpirituale.

5 Infallibilis determinatio fidei non eft annexa cathedræ Papali.
6 Cæca Jefuitarum obedientia eft illicita.

Non licet Proteftanti falva confcientia miffæ intereffe.

8 Opera pœnalia non funt divinæ juftitiæ fatisfactoria.

9 Non datur liberum arbitrium in non renatis, ad bonum fpirituale.
10 Opera renatorum labe peccati funt inquinata.

II Civilis jurifdictio jure conceditur perfonis ecclefiafticis.

12 Renuente magiftratu, non licet populo reformationem ecclefiæ
moliri.

13 Miffa pontificia non eft facrificium propitiatorium pro vivis et mor-

tuis.

14 Antiqui Patres non meruerunt Chrifti incarnationem, nec aliquas
ejus circumftantias.

15 Tota poteftas facerdotum eft fpiritualis.

16 Pronitas ad malum non fuit ex principiis integræ naturæ.

17 Jefuitici pontificii non poffunt effe boni fubditi.

18 Cultus religiofus creaturæ eft idololatria.

19 Rex in regno fuo eft minor folo Deo.

20 Ecclefia Anglicana juftiffime obligat ad ceremonias.
21 Ecclefia Romana eft apoftatica.

22 Decretum non tollit libertatem.

23 Sacramenta non conferunt gratiam ex opere operato.
24 In effentia divina nec aliud nec accidens.

25 Præfcientia divina non erat caufa lapfus humani.
26 Subjectum divinæ prædeftinationis eft homo lapfus.
27 Papiftæ tenentur intereffe facris Proteftantium.

28 Papæ jurifdictio non eft univerfalis.

29 Fides implicita non eft falutifera.

30 Dominium temporale non fundatur in gratia.
31 Omne peccatum eft fua natura mortiferum.

32 Confilia quæ vocantur Evangelica, habent quandoque vim præ-

cepti.

33 Remiffa

« السابقةمتابعة »