contrariety, in fome inftances, to take place, than to oblige men to support what they did not believe, or to preclude them from fupporting what they did believe to be revealed in the Scriptures. Truth, I hope, has not fuffered from this conduct: the mere acceptance of a queftion is not understood to lay the Profeffor under any obligation to fupport it in the difputation; if he thinks it not founded in the word of God, it is his duty to endeavour to fhew the Refpondent wherein he is mistaken; and if he be not able to do that, ftill there is no fear of error being established by his inability to detect it, when it is confidered before what a learned audience the difputation is held; that the Refpondent muft either be a Bachelor of Divinity, or a Master of Arts, of four years ftanding; and that three Masters of Arts are the regular Opponents at every Divinity Act. QUÆSTIONES QUESTIONES QUEDAM THEOLOGICE IN ACADEMIA CANTABRIGIENSI, AB ANNO 1755 USQUE AD ANN. 1785, Publicè difputatæ fub Præfidio S. Theologiæ Profefforum Reg. THOME RUTHERFORTH, RICARDI WATSON. QUEST. ON fuit Deo indignum mortis poena fancire, ne primi hominum generis parentes unius cujufdam arboris fructu vefcerentur. 2 Quod genus humanum fit laboribus et morti fubjectum propter Adami peccatum, docetur in facra pagina, nec eft rationi contrarium. 3 Lapfum olim fuiffe Angelorum patet ex facris literis. 4 Verus erat ferpens, per quem Eva decepta fuit; fed facultatibus, quæ ipfi non effent naturaliter infitæ, utebatur. 5 Univerfus ferpentum cultus apud Gentiles ad confirmandam generalem interpretationem Diaboli fub ferpentis forma latentis, prout in facris Scripturis traditur, apte convenit atque inde derivari videtur. 6 Præfcientia divina non erat caufa lapfûs Adami. 7 Peccatum originis non eft in imitatione Adami fitum, fed eft vitium et depravatio naturæ cujuflibet hominis ab Adamo propagati. 8 Lapfus Adami humanam naturam ad peccatum procliviorem reddidit. 9 Chriftus ante erat quam humana natura ab eo induebatur. 10 Non fuit indignum Filio Dei, hominum generis redimendi caufa, humanam naturam induere. 11 Sacrificia juffu Dei principio funt conftituta. 12 Sacrificia principio conftituta funt ut effent typi mortis Chrifti. 13 Remiffio peccatorum per Mediatorem et Sacrificium vicarium haud Deo eft indigna. 14 Satisfactio pro peccatis hominum per mortem Chrifti non repugnat. rationi. 15 Chriftum ipfum infontem, a Deo ad mortem datum effe pro fontibus, eft credibile. 16 Quod traditur in facris Scripturis de lapfu, redemptione, et futura ftatu humani generis, non contradicit divinis perfectionibus. 17 Chriftiana revelatio rationis inventa fuperat rerum divinarum numero et certitudine. 18 Ratio fola nullam poteft invenire conditionem, qua Deus velit hominibus dare peccatorum veniam et impunitatem. b 3 19 Mors 19 Mors Chrifti eft propria et plena fatisfactio pro peccatis hominum: 20 Chriftus pro omnibus eft mortuus. 21 Opera juftorum vitam æternam per fe non merentur. 22 Juftitia Chrifti non fic hominibus imputatur, ut Dei judicio, ipfi cenfeantur eam præftitiffe. 23 Coram Deo homo reputatur juftus non propter meritum fuum, fed propter meritum Jefu Chrifti, per fidem in ejus nomine, 24 Neque docent facræ Scripturæ, neque articuli Ecclefiæ Anglicanæ, Chrifti juftitiam nobis imputari in juftificationem, fed fidem folam. 25 Paulus et Jacobus, quanquam de hominum juftificatione verbis difcrepare videantur, fententiis tamen non difcrepant, 26 Juftificatio nec fine fide et poenitentia poteft comparari, nec fine fidei et pœnitentiæ fructibus confervari. 27 Sacræ Scripturæ nullibi docent homines per fidem folam, bonorum operum fructibus carentem, fupremo die juftificandos. 28 Non eft ca religionis Chrifti ratio, ut omnibus qui per eam justi apud Chriftum habeantur, certa falutis confequendæ fiducia in hac vita ingeneretur. 29 Fides Chriftiana nec cum ab hominibus fufcipiatur, nec poftquam fufcepta fit, rationis ufum afpernatur. 30 Fuit Mofes verus Propheta a Deo miflus. 31 Non fuit a Dei natura alienum Ifraelitas in populum fibi peculiarem eligere. 32 Mofes fpem vitæ æternæ Ifraelitis oftendit. 33 Distributio præmiorum et poenarum temporalium quæ promiffa fuit in libris Mofaicis, non erat pro meritis fingulorum, nec in rebus adminiftrandis ita erat acta. 34 Colligi non poteft ex libris Mofaicis veteres Judæos æterna impiorum fupplicia apud inferos pati. 35 Lex Mofaica non ideo Deo indigna cenfenda eft, quia docet, Deum iniquitatem patrum in filios vifitare. 36 Pœna talionis, quam lex Mofaica conftituit, non fuit Deo legislatore indigna. 37 Licentia falfos Deos colendi non fuit Ifraelitis conceffa. 38 Quod religio Judaica fit minus perfecta quam Chriftiana, id nihil probat contra divinam hujus et illius originem. 39 Ifraelitæ, fpoliis Ægyptiorum auferendis, legem naturæ non viola bant. 40 Non erat Deo indignum Canaanæos Ifraelitis exfcindendos tradere, 41 Filia Jephthæ non fuit immolata. 42 Per legem Mofaicam Judæis non licuit pro victimis homines immoJare. 43 Mandatum Abrahamo datum de immolatione Ifaaci ad mortem Chrifti repræfentandam, haud alienum fuit divinæ fapientiæ aut juftitiæ. 44 Non fuit Deo indignum diras Noachichas in Chamum conficere. 45 Nullæ in libro Plaimorum obnunciantur diræ, quæ oftendant eos non fuifle divino instinctu confcriptos. 46 Scriptura 46 Scriptura qua docemur " Deum cor Pharoahonis obfirmaffe" nihil in fe continet contra Dei benignitatem; quantum ex ratione aut revelatione tunc temporis Ifraelitis concella colligi poteft. 47 Hominibus qui ante diluvium vixerunt non licuit, efcæ caufa, animalia mactare. 48 Diluvium olim fuiffe univerfale traditur in facra Scriptura, nec eft hiftoriæ vel civili vel naturali contrarium. 49 Veritas miraculorum, quæ in Veteri Teftamento traduntur, cum idololatria moribufque depravatis Judæorum conftare poteft. 50 Vaticinia quibus denunciavit Mofes, Paleftinam ob inobedientiam Judæorum incultam ab iis fterilemque futuram effe, hodie implentur. 51 Deus cum dixerit Ifraelitis, fe prophetam Mofi fimilem ex fratribus eorum effe excitaturum, hoc promiffo folum Meffiam defignavit. 52 Aliquæ extant prædictiones, temporibus Mofis antiquiores, quæ ad Chriftum funt referendæ. 53 Ex veterum prophetarum prædictionibus duo Meffiæ, alter Davidis alter Jofephi filius, non erant in mundum venturi. 54 Sceptrum quod non ante erat a Juda difceffurum quam Shiloh advenerit, poteftatem tribus regendæ defignabat. 55 Ifraelitæ circumcifionis ritum ab Ægyptiis non receperunt. 56 Mare rubrum, Ifraelitis per illud tranfeuntibus, ad utrumque latus. inftar muri per miraculum ftetit. 57 Confufio linguarum Babylonica abfque Dei interventu explanari ne quit. 58 Miracula funt idonea argumenta divinæ miffionis. 59 Miracula fuiffe olim edita fatis probari poteft ex humano tefti monio. 60 Credibile eft, Deum poffe miracula facere, et interdum velle, et humano teftimonio patet feciffe. 61 Miracula non nifi a Deo, aut a Creatura particulari ejus juffu et potentia agente, efficiuntur. 62 Magi Ægyptii vera coram Pharoahone miracula fecerunt. 63 Tentatio Chrifti in deferto fuit vifio a Deo missa. 64 Tentatio Chrifti in deferto non fuit vifio a Deo missa. 65 Nec per vifionem, nec per Diabolum, fub qualibet externa forma, fimiliter autem ac homo Chriftus tentabatur. 66 Miracula in Evangeliis tradita hiftoriam cum ipfis conjunctam adeo non infirmant, ut abfque illorum ope rerum geftarum feries explicari nequeat. 67 Chrifti Apoftolis vita defunctis credibile eft ceffaffe miracula. 68 Extraordinaria, fpiritus fancti dona ftatim poft tempora Apoftolorum in Ecclefia Chriftiana non ceffaverunt. 69 Spiritus fanctus eft perfona. 70 Chriftianorum eft officium fpiritum fanctum colere et precari. 71 Dantur in Chrifto fidelibus certa quædam fpiritus fanéti auxilia. 72 Fidei et virtutis adjumenta quæ homines a fpiritu fanéto habent, eorum libertatem non tollunt. b 4 73 Spiritus 73 Spiritus fanctus interiora fidei ac virtutis adjumenta hominibus ita fuppeditare folet, ut nullo animi tactu percipiantur. 74 Interiora quædam, Chriftianæ Religionis fufcipiendæ ac præftanda adjumenta, hominum animis a fpiritu fanéto fubminiftrantur. 75 Ad Theologiam Chriftianam plene et perfecte intelligendam animo opus eft literis doctrinifque imbuto. 76 Veritatis Chriftianæ Religionis evidentia non a fpiritu fancto infpiratur, fed ex recto rationis ufu pendet. 77 Diverfa revelationum genera, pro varia rerum et hominum conditione, diverfis hominum moribus et ingeniis accommodantur. 78 Confilium divinum de redimendo hominum genere, prout Christi tempora accedebant, gradatim aperiebatur. 79 In libris Veteris Teftamenti prædicitur Chriftiana Difpenfatio. 80 Chriftus et Apoftoli abroganda lege Mofaica de divina legislatoris auctoritate non detrabunt. 81 Religio quam Chriftus humano generi tradidit non continetur lege naturali denuo promulganda. 82 Non eft res indifferens quam quifque religionem colat. 83 Error in doctrinis religionis fpeculativis non eft innocens. 84 Poft Canonem Scripturæ confignatum novæ revelationes non funt expectandæ. 85 Meffias per veteres prophetas Judæis promiffus non futurus erat rex terreftris. 86 Veritas Chriftianæ revelationis patet ex impletione prædictionum veterum prophetarum. 87 Jefus Nazarenus fuit verus Mefias a Deo promiflus. 88 Praldictiones veterum prophetarum non ita citantur in Novo Teftamento, quafi fingulæ feorfim a cæteris oftenderent Jefum effe Mefliam. 89 Clades Hierofolymitana et ftatus populi Judaici hodiernus pro magno argumento eft veritatis Chriftianæ Religionis. 90 Deus nulla lege aut vaticinatione fignificavit, fe nolle Judæorum quenquam in ullam Chriftianorum civitatem civem adfcriptitium recipi. 91 Propagatio fidei Chriftianæ ante Conftantini tempora probat auctoritatem ejus divinam. 92 Converfio Divi Pauli ortum fuum non debuit fuperftitioni, fed miraculis a Deo editis et veritati Chriftianæ Religionis. 93 Ex vita et moribus Chrifti et Apoftolorum Chriftianæ religionis ve ritas probari poteft, 94 Miracula Chrifti una cum doctrina probant divinam ejus miffionem. 95 Miracula Chrifti ipfa per fe valent ad probandam divinam ejus mif fionem. 96 Ad ftabiliendam revelationis doctrinam non fatis valet interna evi dentia. 97 Diffenfiones Chriftianorum, de rebus quæ in religione Chriftiana contineantur, non oftendunt religionem ipfam effe falfam. 98 Variantes lectiones et menda auctoritatem facræ Scripturæ non labefactant in rebus ad fidem et mores fpectantibus. 99 Diffenfiones |