Pisma poetyczne polskie

الغلاف الأمامي
Nakl. Wydawn. Biblioteki Polskiej, 1858 - 258 من الصفحات
 

الصفحات المحددة

طبعات أخرى - عرض جميع المقتطفات

عبارات ومصطلحات مألوفة

مقاطع مشهورة

الصفحة 106 - Bo kmiotaszek ubogi ustawnie do dwora Robi sobą i bydłem aże do wieczora, Karmi się ustawiczną biedą i kłopotem, Zimnem i upaleniem, łzami, dymem, potem; Cierpi kuny, biskupy, korbacze, gąsiory, Osoczniki, pochlebcę, podatki, pobory — I pany furyjaty, opiłe tyrany, Pyszne, chciwe, wszeteczne, gorsze niż pogany.
الصفحة 124 - Kiedyby się gdzie nad rzeczką włoka mogła dostać, Mogłoby się co sprostać. Siłać więc jeden Mecenas naczyni Maronów, Nie szczędząc swych zagonów.
الصفحة 116 - Hyacinthe, żałośniej niż pierwej zakwitaj, A płaczliwe litery nam na sobie czytaj. Lasy czarne iw polach nowo zapuszczone Gaje, i wy bezludne i nieosadzone Puszcze, od karytańskich gór do północnego Brzegu, gdzie morze gnuśne od mrozu wiecznego.
الصفحة 6 - Iż szkuta właśnie jakoby żołądek Poźrze folwarki, gdy pan żyje szumno, I wszytko gumno. Te zaś żołądki prowadzą do Gdańska Poty cnych kmiotków, a raczej do Chłańska. Stamtąd ma pycha podżogę do zbytku Miasto pożytku. Morze nie ma dna, nie ma też i zbytek, Zawsze chce więcej, mało mu świat wszytek. Nie zna miary, więc co pilność ugoni, Zbytek uroni. Rad, iż mu z frochtu kupą idą grosze, Mniema, by gorzej przedawać po trosze, Lecz jako przyszła, tak odejdzie ona Kupą...
الصفحة 83 - Wen dalej, mnkie do Kompostele, Widzieć miasta, klasztory, szpitale i cele. Już się polscy pątnicy uprzykrzyli Włochom, Którzy się przypatrzyli naszych ludzi fochom. Jedzą wiele, często się upijają radzi, A jednego występek wielu naszym wadzi.
الصفحة 50 - Na drugie burmistrzostwa włożono szarwarki, Miasto rządów i sądów pilnują grabarki. Kiedy ondzie na wiosnę poczną się rwać stawy, Już tu panie burmistrzu połóż inne sprawy; Już tu bracie z barłogiem i gnojem najpierwej Mykaj, niżli się zejdzie pospólstwo; do przerwy Jeźli po czasie przyjdziesz (niestety na świecie), Odniesiesz od starosty korbaczem po grzbiecie.
الصفحة 73 - Zapalczywy kostero, kuflu nierobotny, Marnotrawco, leniwcze, trądzie nieobrotny! Ucz się skromnie ubóstwa cierpieć chędogiego, Szanuj sławy uczciwej jak skarbu drogiego. Baw się pracą, gnuśnego strzeż się próżnowania, Sprawuj rzeczy poważne, niechaj błaznowania. Pomni na zakon Boży i na bojaźń jego; Strzeż swego ubóstwiczka, nie pragni ludzkiego. Jeśliś chudy pachołek, nie stawże się panem; Szczyrze z ludźmi postępuj, a nie bądź cyganem. Zaniechaj towarzystwa frantowskiego...
الصفحة 73 - ... próżnowania, Sprawuj rzeczy poważne, niechaj błaznowania. Pomni na zakon Boży i na bojaźń jego; Strzeż swego ubóstwiczka, nie pragni ludzkiego. Jeśliś chudy pachołek nie stawże się panem; Szczyrze z ludźmi postępuj, a nie bądź cyganem. Zaniechaj towarzystwa frantowskiego cechu: Patrz swego powołania, a pracuj do zdechu. Nie szydź z ludzi, nie mrugaj powieką nieszczerą, Nie bądź łżywym oszustem, obłudnym przecherą.
الصفحة 152 - Jużci tu nie żart. nie są wieści płonne; Już wiążą, biją koło nas postronne. Słyszymy trwogę, widzimy na oko Pożar i dymy wyniosłe wysoko. Perzynę pod nos wiatry nam zanoszą, Sąsiady palą, ścinają, pustoszą. Oblała się krwią wszystka okolica, Węgrzy, Pokucie, wołoska granica.

معلومات المراجع