صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

cædibus compleviffet; ita pœnas nomin ges nerique majorum, & pofteris exfolveret. Obturbabant quidem patres, fpecie deteftandi: fed penetrabat pavor, & admiratio, callidum olim & tegendis fceleribus obscu rum huc confidentia veniffe, ut tamquàm dimotis parietibus oftenderet nepotem fub verbere Centurionis, inter fervorum ictus, extrema vita alimenta fruftrà

[ocr errors]

orantem.

Nondùm is dolor exoleverat, cùm de Agrippina auditum, quam interfecto Sejano Spe fuftentatam provixiffe reor; & poftquam nihil de fævitid remittebatur, voluntate exftinctam; nifi negatis alimentis, adfimulatus eft finis, qui videretur spontè fumptus. Enimverò Tiberius fœdiffimis criminationibus exarfit, impudicitiam arguens, & Afinium Gallum adulterum; cjufque morte ad tædium vitæ compulfam. Sed Agrippina æqui impatiens, dominandi avida, virilibus curis, feminarum vitia

exuerat.

ANN.

avoit rempli de fang toute fa maifon, fatisfit par fon fupplice au nom illuftre de fes ancêtres & à la poftérité. Les Sénateurs frémiffoient, déteftant en apparence ces difcours; mais en effet pénétrés d'horreur, de voir que Tibere, qui autrefois diffimulé commettoit dans l'obscurité fes crimes, eût alors l'audace de montrer comme à découvert font petit fils fous les coups ignominieux d'un Centurion & d'une troupe d'efclaves, demandant en vain les alimens les plus néceffaires à la vie.

On pleuroit encore cette mort, lorf qu'on apprit celle d'Agrippine. Je crois qu'après le meurtre de Séjan l'efpérance lui fit prolonger fes jours, mais que ne voyant point la cruauté de Tibere s'adoucir, elle fe laiffa périr volontairement; peut-être même lui refufa-t-on dés alimens, & fit-on croire qu'elle avoit pris d'elle-même ce parti. Tibere déchira indignement fa mémoire, l'accufant d'impudicité, d'adultere avec Afinius Gallus, & de n'avoir pas voulu lui furvivre. Mais Agrippine avide de do miner, & qui ne vouloit point d'égaux, avoit renoncé aux vices des femmes pour les paffions des hommes.

N

ANN. VI. 45.

EQUE multò poft fupremi Tiberio Confules, Cn. Acerronius, C. Pontius Magiftratum occepêre: nimid jam potentiâ Macronis, qui gratium C. Cæsaris nunquàm fibi neglectam, acriùs in dies fovebat: impuleratque poft mortem Claudiæ, quam nuptam ei retuli, uxorem fuam Enniam immittendo, amore juvenem illi« cere pactoque matrimonii vincire, nihii abnuentem dum dominationis apifceretur. Nam etfi commotus ingenio, fimulatio num tamen falfa, in finu avi perdidicerat.

Gnarum boc Principi: eòque dubitavit de tradenda Republicâ primùm inter nepotes, quorum Drufo genitus, fanguine & caritate propior, fed nondùm pubertatem ingreffus: Germanici filio robur ju

ven

(p) Caligula, fils de Germanicus; il devoit fuccéder à Tibere, & luifuccéda en effet, comme nous l'avons. déjà dit.

************************

[ocr errors]

Fin de Tiberes

Eu de tems après Acerronius & Pontius Confuls entrerent en charge, & furent les derniers que vit Tibere. Macron, qui au milieu même de fon énorme crédit n'avoit jamais négligé la faveur de Caius Céfar (p), la recherchoit plus affidument de jour en jour. Après la mort de Claudia femme de ce Prince, il avoit engagé Ennia fon épouse à tâcher de le féduire, & à tirer de lui une promeffe de mariage, perfuadé que Caius fe prêteroit à tout pour devenir le maître: car quoique d'un na. turel violent, il avoit appris dans le fein de fon ayeul la diffimulation & la fauffeté.

Tibere qui le connoiffoit à fond, délibéroit à qui il laifferoit l'Empire, & d'abord s'il choifiroit un de fes petitsfils. Le fils de Drufus lui étoit plus cher & plus proche, mais n'avoit pas encore l'âge de puberté. Le fils de Germanicus dans la force de la jeuneffe avoit pour lui les vœux du peuple, & c'étoit pour Tibere une raifon de le hair: Il eut quel+ I 7 ques

venta, vulgi ftudia, eaque apud avum odii cauffa. Etiam de Claudio agitanti, quod is compofitâ ætate bonarum artium cupiens erat, imminuta mens ejus obftitit. Sin extrà domum fucceffor quæreretur, ne memoria Augufti, ne nomen Cæfarum in ludibria & contumelias verterent, metuebat: quippè illi non perindè curæ gratia præfentium, quàm in pofteros ambitio.. Mor incertus animi, fello corpore, confilium cui impar erat, fato permifit; jactis tamen vocibus, per quas intelligeretur providus futurorum. Namque Macroni non abditâ ambage, Occidentém ab eo deferi, Orien tem fpectari exprobravit. Et C. Cæfari fortè orto fermone L. Sullam inridenti, omnia Sullæ vitia, & nullam ejufdem virtutem habiturum prædixit: fimul crebris cum lacrymis minorem ex nepotibus complexus, truci alterius vultu: Occides bunc tu, inquit, & te alius. Sed gravefcente valetudinc nibil è libidinibus omittebat, in patientiâ firmitudinem fimulans; foli. tufque eludere Medicorum artes, atque eos qui poft tricefimum ætatis annum ad inter

[ocr errors]
[ocr errors]

nof

« السابقةمتابعة »