صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

dans, nurui fuâ manu tradidit: aufta es eo fufpicio Agrippinæ; & intacta ore fervis tramifit; nec tamen Tiberii vox coràm fecuta: fed obverfus ad matrem, non mirum, ait, fi quid feveriùs in eam ftatuif fet, à quâ veneficii infimularetur. Inde rumor parari exitium; neque id Imperatorem palam audere, fecretum ad perpetrandum quæri.

[ocr errors]
[ocr errors][merged small]

UNIO Silano

Silio Nerva Coff

JUNIO foedum anni principium inceffit, tracto in carcerem inluftri Equite Romano Titio Sabino, ob amicitiam Germanici; neque enim omiferat conjugem liberofque ejus percolere, Jectator domi, comes in publico, poft tot clientes unus; eòque apud bonos laudatus, & gravis iniquis. Hunc Lati nius Latiaris, Porcius Cato, Petilius Rufus, M. Opfius Prætura functi adgrediuntur, cupidine Confulatus; ad quem

[merged small][ocr errors]
[ocr errors]

fervis, & les préfenta à fa belle-fille. Agrippine, fortifiée par-là dans fes foupçons, rendit ces fruits à fes Efclaves fans les goûter. Tibere ne lui en fit point de reproche direct; mais fe tournant vers fa mere, il dit qu'on ne feroit pas furpris qu'il traitât avec quelque févérité une femme qui l'accufoit de poison. Dela le bruit fe répandit que la perte d'Agrippine étoit réfolue, & que l'Empereur n'ofant la faire mourir en public, cherchoit à s'en défaire en fecret.

L

[merged small][ocr errors]

'ANNE'E du Confulat de Silanus &

de Nerva commença d'une maniere funefte. On traîna en prison Titius Sabinus illuftre Chevalier Romain, à caufe de fon attachement pour Germanicus. Refté feul de tant de cliens, il avoit continué à cultiver Agrippine & fes enfans, à les voir en particulier, à les accompagner en public; ce qui le fit eftimer des gens de bien & haïr des méchans. Il fut accufé par Latinius Latiaris, Porcius Cato, Petilius Rufus, & M. Opfius, qui fortant de la Préture

ambi.

non nifi per Sejanum aditus: neque Sejant voluntas, nifi fcelere quærebatur. Compo fitum inter ipfos, ut Latiaris, qui modico ufu Sabinum contingebat, ftrueret dolum, ceteri teftes adeffent: deindè accufationem inciperent. Igitur Latiaris jacere fortuitos primùm fermones: mox laudare conftantiam, quod non, ut ceteri, florentis domûs amicus, adfliftam deferuiffet: fimul honora de Germanico, Agrippinam miferans, differebat. Et poftquàm Sabinus, ut funt molles in calamitate mortalium animi, effudit lacrymas, junxit queftus; audentiùs jam oncrat Sejanum, fævitiam, fuperbiam, fpes ejus; ne in Tiberium quidem convicio abftinet. Tique fermones, tanquàm vetita mifcuiffent, fpeciem arte amicitiæ fecere. Ac jam ultrò Sabinus quærere Latiarem, ventitare domum, do lores fuos quafi ad fidiffimum deferre.

Confultant quos memoravi, quonam modo ca plurium auditu acciperentur: nam loco, in quem coibatur, fervanda folitu dinis facies;& fi pone fores adfifterent,

metus

ambitionnoient le Confulat; on n'y pouvoit parvenir que par Séjan, & on ne méritoit la faveur de Séjan que par des crimes. Ils convinrent entr'eux, que Latiaris qui connoiffoit un peu Sabinus tendroit le piége, que les autres feroient témoins, & enfuite accufateurs. Latiaris commença donc avec Sabinus par des difcours généraux: il loua enfuite fort courage, de n'avoir pas', comme tant d'autres, abandonné dans la difgrace ceux qu'il avoit cultivés dans la faveur. Il-fit l'éloge de Germanicus, & déplora Je fort d'Agrippine. Sabinus, cherchant comme tous les malheureux à épancher fon cœur, verfe des larmés, & laiffe échapper quelques plaintes: alors Latiaris attaque plus hardiment Séjan, fa cruauté, fon orgueil, fes projets; il n'épargna pas même Tibere. Ces entretiens, dangereux & répétés, les unirent d'une amitié étroite en apparence. Bientôt Sabinus de lui-même chercha Latiaris, alla fréquemment chez lui, & en fit le confident de fes chagrins.

Les trois Sénateurs dont j'ai parlé, déliberent fur les moyens d'entendre lès difcours de Sabinus; car il falloit qu'en les tenant il fe crût feul avec Latiariss

&

1

metus vifûs, fonitûs, aut fortè orta fuf picionis erat. Tectum inter & laquearia, tres Senatores, haud minus turpi latebra quam deteftanda fraude, fefe abftrudunt, foraminibus &rimis aurem admovent Intereà Latiaris repertum in publico Sabinum, velut recens cognita narraturus, domum & in cubiculum trahit; præteritaque & inftantia, quorum adfatim copia ac novos terrores cumulat. Eadem alle, & diutiùs, quantò masta, ubi femel proru-pêre, difficilius reticentur. Properata inde accufatio, mififque ad Cæfarem litteris, ordinem fraudis, fuumque ipfi dedecus narravêre. Non aliàs magis anxia && pa, vens civitas, egens adverfùm proximosTM, congreffus, colloquia, notæ ignotæque gures vitari: etiam muta atque inanima tectum & parictes circumfpectabantur.

Sel Cafar folennia incipientis anni Kalendas Januarias epiftola precatus vertit in Sabinum, corruptos quofdam libertorum, & petitum fe arguens, ultio

nem

« السابقةمتابعة »