Pimplei dulcis. Nil sine te mei
Prosunt honores: hunc fidibus novis,
Hunc Lesbio sacrare plectro
Teque tuasque decet sorores.

I, 19(27). Liebesbeichte.

Natis in usum laetitiae scyphis
Pugnare Thracumst: tollite barbarum.
Morem verecundumque Bacchum
Sanguineis prohibete rixis.

Vino et lucernis Medus acinaces
Inmane quantum discrepat: impium
Lenite clamorem, sodales,

Et cubito remanete presso.

Voltis severi me quoque sumere
Partem Falerni? Dicat Opuntiae
Frater Megillae, quo beatus

Volnere, qua pereat sagitta.

Cessat voluntas? Non alia bibam

Mercede. Quae te cumque domat Venus,
Non erubescendis adurit

Ignibus, ingenuoque semper

Amore peccas. Quidquid habes, age,

Depone tutis auribus. A miser,

Quanta laborabas Charybdi,

Digne puer meliore flamma!

Quae saga, quis te solvere Thessalis

Magus venenis, quis poterit deus?

Vix inligatum te triformi

Pegasus expediet Chimaera.

10

5

10

15

20

1,20 (28). Der Menschen Hilflosigkeit.

Te maris et terrae numeroque carentis harenae
Mensorem cohibent, Archyta,

Pulveris exigui prope litus parva Matinum
Munera, nec quicquam tibi prodest

5 Aerias temptasse domos animoque rotundum
Percurrisse polum morituro.

10

Occidit et Pelopis genitor, conviva deorum,
Tithonusque remotus in auras

Et Iovis arcanis Minos admissus, habentque
Tartara Panthoiden iterum Orco

Demissum, quamvis clipeo Troiana refixo.
Tempora testatus nihil ultra

Nervos atque cutem morti concesserat atrae,
Iudice te non sordidus auctor

15 Naturae verique. Sed omnis una manet nox,
Et calcanda semel via leti.

20

Dant alios Furiae torvo spectacula Marti,

Exitiost avidum mare nautis;

Mixta senum ac iuvenum densentur funera, nullum
Saeva caput Proserpina fugit.

Me quoque devexi rapidus comes Orionis

Illyricis Notus obruit undis.

At tu, nauta, vagae ne parce malignus harenae
Ossibus et capiti inhumato

25 Particulam dare: sic, quodcumque minabitur Eurus
Fluctibus Hesperiis, Venusinae

Plectantur silvae te sospite, multaque merces,
Unde potest, tibi defluat aequo

Der Schiffer.

Das Schattenbild.

Ab Iove Neptunoque sacri custode Tarenti.

Neglegis inmeritis nocituram

Postmodo te natis fraudem conmittere? Forset
Debita iura vicesque superbae

Te maneant ipsum: precibus non linquar inultis,
Teque piacula nulla resolvent.

30

Quamquam festinas, non est mora longa; licebit 35 Iniecto ter pulvere curras.

5 Fervidus tecum puer et solutis Gratiae zonis properentque Nymphae Et parum comis sine te Iuventas Mercuriusque.

1,23(31). Sängers Wunsch.

a. 28.

Quid dedicatum poscit Apollinem
Vates? Quid orat, de patera novum
Fundens liquorem? Non opimae
Sardiniae segetes feracis,

Non aestuosae grata Calabriae

Armenta, non aurum aut ebur Indicum,
Non rura, quae Liris quieta

Mordet aqua taciturnus amnis.

Premant Calenam falce quibus dedit
Fortuna vitem, dives et aureis

Mercator exsiccet culillis

Vina Syra reparata merce,

Dis carus ipsis, quippe ter et quater
Anno revisens aequor Atlanticum
Impune. Me pascunt olivae,

Me cichorea levesque malvae.

Frui paratis et valido mihi,
Latoe, dones ac, precor, integra
Cum mente nec turpem senectam
Degere nec cithara carentem.

1,24(32). An die Leier.

Poscimur. Siquid vacui sub umbra
Lusimus tecum, quod et hunc in annum
Vivat et pluris, age die Latinum,

Barbite, carmen,

Donner und Erdbeben wie bei einem Ausbruch des Vesuves.

Tiridates und
Phraates.

Lesbio primum modulate civi,
Qui ferox bello tamen inter arma,
Sive iactatam religarat udo
Litore navim,

Liberum et Musas Veneremque et illi
Semper haerentem puerum canebat,
Et Lycum nigris oculis nigroque

Crine decorum.

O decus Phoebi et dapibus supremi
Grata testudo Iovis, o laborum

Dulce lenimen: mihi namque salve

Rite vocanti!

1,25 (34). Umkehr.

a. 26.

Parcus deorum cultor et infrequens,
Insanientis dum sapientiae

Consultus erro, nunc retrorsum
Vela dare atque iterare cursus
Cogor relictos. Namque Diespiter,
Igni corusco nubila dividens

Plerumque, per purum tonantis
Egit equos volucremque currum,
Quo bruta tellus et vaga flumina,
Quo Styx et invisi horrida Taenari
Sedes Atlanteusque finis

Concutitur. Valet ima summis

Mutare et insignem attenuat deus,

Obscura promens; hinc apicem rapax

Fortuna cum stridore acuto

Sustulit, hic posuisse gaudet.

5

10

15

5

10

15