EPISTVLARVM LIBER PRIMVS. I, 1. Die Anfänge der Lebensweisheit. a. 20. Prima dicte mihi, summa dicende Camena, 15 Quo me cumque rapit tempestas, deferor hospes; Sic mihi tarda fluunt ingrataque tempora, quae spem Consiliumque morantur agendi gnaviter id quod Folgendes Restat, ut his ego me ipse regam solerque elementis. das ABC meiner Philosophie. (Non possis oculo quantum contendere Lynceus: Nec, quia desperes invicti membra Glyconis, Est quadam prodire tenus, si non datur ultra.) Sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem 35 Laudis amore tumes: sunt certa piacula, quae te Invidus iracundus, iners vinosus amator, Welt. Plebs eris. At pueri ludentes 'rex eris' aiunt, 'Si recte facies.' 61 Roscia, dic sodes, melior lex an puerorumst 70 Non ut porticibus sic iudiciis fruar isdem, Nec sequar aut fugiam quae diligit ipse vel odit: Olim quod volpes aegroto cauta leoni Respondit, referam: quia me vestigia terrent, 75 Belua multorum es capitum. Nam quid sequar der Welt aut quem? Pars hominum gestit conducere publica; sunt qui Crustis et pomis viduas venentur avaras, Excipiantque senes, quos in vivaria mittant; Multis occulto crescit res faenore. Verum 80 Esto aliis alios rebus studiisque teneri: Idem eadem possunt horam durare probantes? 'Nullus in orbe sinus Bais praelucet amoenis' Si dixit dives, lacus et mare sentit amorem Festinantis eri; cui si vitiosa libido 85 Fecerit auspicium, 'cras ferramenta Teanum Tolletis, fabri.' Lectus genialis in aulast: Nil ait esse prius, melius nil caelibe vita; Si non est, iurat bene solis esse maritis. Quo teneam voltus mutantem Protea nodo? 90 Quid pauper? Ride: mutat cenacula, lectos, 59 Hic murus aheneus esto: 60 Nil conscire sibi, nulla pallescere culpa. Urteil ist unstät und haltlos. Balnea, tonsores, conducto navigio aeque Nauseat ac locuples, quem ducit priva triremis. nicht fest und sicher. nur der Trita subest tunicae, vel si toga dissidet impar, A praetore dati, rerum tutela mearum Cum sis et prave sectum stomacheris ob unguem De te pendentis, te respicientis amici? 95 100 Das ist eben Ad summam: sapiens uno minor est Iove, dives, 105 Philofoph Liber, honoratus, pulcher, rex denique regum, Praecipue sanus, nisi cum pituita molestast. I, 2. Der Dichter der Lebensweisheit. a. 22-20. Troiani belli scriptorem, Maxime Lolli, Qui, quid sit pulchrum, quid turpe, quid utile, quid non, Stultorum regum et populorum continet aestus. Quid Paris? Ut salvus regnet vivatque beatus, Hunc amor, ira quidem communiter urit utrumque: Iliacos intra muros peccatur et extra. Qui domitor Troiae multorum providus urbes 20 Et mores hominum inspexit, latumque per aequor, Quae si cum sociis stultus cupidusque bibisset, In cute curanda plus aequo operata iuventus, 30 Cui pulchrum fuit in medios dormire dies et Ad strepitum citharae cessanti ducere somnum. Ut iugulent hominem, surgunt de nocte latrones: Ut te ipsum serves, non expergisceris? Atqui Si noles sanus, curres hydropicus; et ni 35 Posces ante diem librum cum lumine, si non Intendes animum studiis et rebus honestis, Invidia vel amore vigil torquebere. Nam cur, Quae laedunt oculum, festinas demere; siquid Est animum, differs curandi tempus in annum? 40 Dimidium facti, qui coepit, habet: sapere aude! Incipe! Vivendi recte qui prorogat horam, Rusticus exspectat, dum defluat amnis; at ille Labitur et labetur in omne volubilis aevum. Quaeritur argentum puerisque beata creandis. 45 Uxor, et incultae pacantur vomere silvae; Quod satis est cui contingit, nihil amplius optet. Non domus et fundus, non aeris acervus et auri Aegroto domini deduxit corpore febris, Non animo curas: valeat possessor oportet, 50 Si comportatis rebus bene cogitat uti. |